Michal Kováč
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1930
Ľubiša

Data i miejsce śmierci

5 października 2016
Bratysława

Prezydent Słowacji
Okres

od 2 marca 1993
do 2 marca 1998

Następca

Vladimír Mečiar (p.o.)

Odznaczenia
Order Andreja Hlinki I Klasy (Słowacja) Order Andreja Hlinki II Klasy (Słowacja) Order Ľudovíta Štúra I Klasy (Słowacja) Krzyż Milana Rastislava Štefánika I Klasy (Słowacja) Krzyż Pribiny I Klasy (Słowacja) Order Orła Białego Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001)

Michal Kováč (ur. 5 sierpnia 1930 w Ľubišy[1], zm. 5 października 2016 w Bratysławie[2]) – słowacki polityk i ekonomista, parlamentarzysta i minister, w 1992 przewodniczący Zgromadzenia Federalnego, w latach 1993–1998 prezydent Słowacji.

Życiorys

Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bratysławie, uzyskał stopień kandydata nauk. Pracował jako nauczyciel akademicki i w czechosłowackim banku centralnym SBČS. Od 1963 do 1966 był zatrudniony jako doradca banku centralnego Kuby, następnie do 1969 kierował oddziałem banku państwowego Živnostenská banka w Londynie. Był członkiem Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Po praskiej wiośnie w 1970 usunięty z partii i zdegradowany do stanowiska szeregowego urzędnika bankowego. Pod koniec lat 70. powrócił do pracy naukowej na uczelni później przekształconej w Słowacki Uniwersytet Techniczny w Bratysławie[1][3].

W 1989 wstąpił do opozycyjnego ruchu Społeczeństwo przeciw Przemocy. W grudniu tegoż roku, po aksamitnej rewolucji, objął urząd ministra finansów Słowackiej Republiki Socjalistycznej w rządzie, na czele którego stanął Milan Čič. Pozostał na tym urzędzie do maja 1991 również w gabinetach, które tworzyli Ján Čarnogurský i Vladimír Mečiar. Dołączył do założonego przez ostatniego z nich Ruchu na Rzecz Demokratycznej Słowacji (HZDS). Od 1990 był posłem do Zgromadzenia Federalnego Czeskiej i Słowackiej Republiki Federacyjnej, a od czerwca do grudnia 1992 ostatnim przewodniczącym tej instytucji[1][3].

15 lutego 1993 słowacki parlament wybrał go na urząd prezydenta (otrzymał 106 głosów w 150-osobowym parlamencie). Urząd ten objął 2 marca 1993 i sprawował do 2 marca 1998, rezygnując z członkostwa w HZDS. W trakcie kadencji popadł w polityczny i długotrwały konflikt z premierem Vladimírem Mečiarem m.in. co do perspektyw członkostwa w NATO, za czym optował prezydent. Michal Kováč publicznie oskarżał premiera o niekompetencję i populizm, poparł także rozłamowców z HZDS, którzy wraz z opozycją w 1994 doprowadzili do krótkotrwałej zmiany premiera[1]. Konflikt między nimi przybrał na sile w 1995, gdy syn prezydenta, podejrzewany w Niemczech o przestępstwa finansowe, został porwany i wywieziony do Austrii. Według Michala Kováča mieli tego dokonać agenci służby wywiadowczej SIS z inspiracji Vladimíra Mečiara[1] (w 1998, Vladimír Mečiar, pełniący czasowo obowiązki prezydenta, ogłosił amnestię dla osób podejrzewanych w tej sprawie).

Michal Kováč zdecydował się wystartować w pierwszych powszechnych wyborach prezydenckich w 1999. Zrezygnował jednak na kilka dni przed wyborami, motywując to chęcią zwiększenia szans wyborczych Rudolfa Schustera przeciwko Vladimírowi Mečiarowi[1]. Jego nazwisko pozostało jednak na kartach wyborczych, oddano na niego niespełna 0,2% głosów[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

Otrzymane z urzędu (1995)
Otrzymane po zakończeniu kadencji
Odznaczenia państw obcych
Wyróżnienia

Przypisy

  1. a b c d e f Michal Kováč. cidob.org. [dostęp 2016-09-26]. (hiszp.).
  2. Zomrel prvý slovenský prezident Michal Kováč. sme.sk, 5 października 2016. [dostęp 2016-10-05]. (słow.).
  3. a b Profil na stronie osobnosti.sk. [dostęp 2016-09-25]. (słow.).
  4. Voľba prezidenta '99 – počet a podielov hlasov za SR. statistics.sk. [dostęp 2016-09-25]. (słow.).
  5. Ing. Michal KOVÁČ, CSc.. prezident.sk. [dostęp 2016-09-26]. (słow.).
  6. Štátne vyznamenania udelené v rokoch 1993–1998. prezident.sk. [dostęp 2016-09-25]. (słow.).
  7. Rad Ľudovíta Štúra, I. trieda. prezident.sk. [dostęp 2016-09-25]. (słow.).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 sierpnia 1997 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1997 r. nr 83, poz. 811).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 stycznia 1994 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1994 r. nr 19, poz. 143).
  10. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 13 listopada 1997. [dostęp 2016-09-26]. (wł.).
  11. Doctor Honoris Causa Ekonomickej Univerzity v Bratislave (1993–2014). euba.sk. [dostęp 2016-09-26]. (słow.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się