1978-1980 – odbył służbę wojskową w 104 gwardyjskiej dywizji powietrznodesantowej stacjonującej w okolicach Kirowabadu (obecnie Azerbejdżan).
1980-1986 – był zatrudniony w moskiewskiej milicji.
1986-1991 – pracował jako inżynier w biurze konstrukcyjnym w Moskwie oraz w Bajkonurze.
1987 – został absolwentem Moskiewskiego Instytutu Lotnictwa i uzyskał tytuł inżyniera-mechanika. Studia odbył w systemie wieczorowym.
1991-1995 – pełnił funkcje kierownicze w spółkach działających na terenie Moskwy.
1995-1998 – pracował jako inżynier w RKK Energia. Zajmował się przygotowaniem instrukcji, programów oraz dokumentacji technicznej dla kosmonautów szkolonych do prac w kosmosie poza statkiem kosmicznym.
Kariera kosmonauty
1998 – 24 lutego decyzją Państwowej Komisji Międzyresortowej (ГМВК) oficjalnie został przyjęty do korpusu kosmonautów RKK Energia.
1999 – w listopadzie zakończył szkolenie podstawowe. Po zdaniu egzaminów końcowych otrzymał uprawnienia kosmonauty-badacza.
2000 – w lutym rozpoczął razem z grupą kosmonautów treningi przygotowawcze w ramach programu przewidzianego dla załóg Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS).
2001 – od sierpnia szkolił się w rezerwowej załodze Ekspedycji 8 wspólnie z amerykańskimi astronautami Leroyem Chiao oraz Johnem Philipsem (zastąpionego w połowie 2002 przez Charlesa Camardę. Po katastrofie wahadłowca Columbia w lutym 2003 szkolenie przerwano, a przygotowujące się do lotów załogi zostały rozformowane.
2003 – powrócił do grupy kosmonautów szkolonych do misji na ISS.
2005 – w lipcu przydzielono go do międzynarodowej grupy kosmonautów przygotowywanych do lotu na Międzynarodową Stację Kosmiczną w składzie Ekspedycji 15 – 17.
2006 – styczniu uczestniczył w dwudobowym treningu polegającym na przetrwaniu na wypadek awaryjnego lądowania. Szkolenie miało miejsce w podmoskiewskich lasach. Razem z nim wzięli w nim udział – Roman Romanienko oraz Garrett Reisman. W maju wspomniana trójka astronautów została przydzielona do załogi rezerwowej Ekspedycji 15. Kornijenko pełnił w niej funkcję inżyniera pokładowego. W czerwcu Reismana zastąpił Gregory Chamitoff.
2008 – w sierpniu przydzielono go do załogi podstawowej Ekspedycji 23/24. We wrześniu Federalna Agencja Kosmiczna Rosji opublikowała harmonogram planowanych lotów do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Kornijenko był przewidywany do lotu na Sojuzie TMA-18 w marcu 2010[2]. Miesiąc później NASA ogłosiła komunikat, w którym nazwisko Kornijenki znalazło się w oficjalnie ogłoszonym składzie podstawowej załogi Ekspedycji 23. Planowano, że w marcu 2010, na pokładzie Sojuza TMA astronauci dotrą do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Pierwotnie w tej załodze był jeszcze Aleksandr Kaleri oraz Amerykanka Tracy Caldwell. Później zmieniono dowódcę załogi[3].
2010 – 2 kwietnia wystartował po raz pierwszy w kosmos, pełniąc funkcję inżyniera pokładowego statku Sojuz TMA-18. Na pokładzie Sojuza znaleźli się również Aleksandr Skworcow oraz amerykańska astronautka Tracy Caldwell Dyson. Weszli oni w skład Ekspedycji 23 na Międzynarodową Stację Kosmiczną, a od 2 czerwca w skład Ekspedycji 24. Kornijenko na stacji ISS pełnił funkcję inżyniera pokładowego, 27 lipca odbył swój jedyny w tej misji spacer kosmiczny[4]. Trójka kosmonautów wróciła na Ziemię 25 września statkiem Sojuz TMA-18, ich misja trwała 176 dni.
2015–2016 – swój drugi lot Kornijenko rozpoczął 27 marca. Poleciał statkiem Sojuz TMA-16M na stację ISS razem z Giennadijem Padałką i Amerykaninem Scottem Kellym. Wraz z Kellym wszedł tam w skład czterech kolejnych ekspedycji: 43, 44, 45 i 46. Ta 340-dniowa misja byłą najdłuższą do tej pory misją na ISS i miała na celu zbadanie wpływu długotrwałego pobytu w przestrzeni kosmicznej na organizm ludzki[5]. Kornijenko odbył jeden spacer kosmiczny w dniu 10 sierpnia 2015. Na Ziemię wrócił 2 marca 2016 statkiem Sojuz TMA-18M razem z Kellym oraz Siergiejem Wołkowem – członkiem Ekspedycji 45 i 46.