Michał Rożek
Ilustracja
Michał Rożek w 2011 roku
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1946
Kraków, Polska

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 2015
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

historyk sztuki, historyk

Grób Michała Rożka na cmentarzu Rakowickim

Michał Rożek (ur. 19 sierpnia 1946 w Krakowie[1], zm. 10 czerwca 2015 tamże[2]) – polski historyk sztuki, autor licznych publikacji poświęconych głównie sztuce i historii Krakowa.

Życiorys

Był synem Józefa Rożka, lekarza farmaceuty[1]. Ukończył szkołę powszechną nr 21 im. Władysława Jagiełły[1]. W 1964 roku zdał maturę w II Liceum im. Sobieskiego w Krakowie[1]. W latach licealnych zapisał się do Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa i do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych[1]. W 1969 ukończył studia z historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim[3]. Uczestniczył też w wykładach z historii[3]. Pod kierunkiem Adama Bochnaka obronił pracę pt. Architektura i urządzenie wnętrz pałacu biskupiego w Krakowie[3].

W 1972 r. obronił pracę doktorską pt. Mecenat kulturalny i artystyczny mieszczaństwa krakowskiego w XVII w. pod kierunkiem Janiny Bieniarzówny[3]. Tytuł doktora nadano mu w styczniu następnego roku[3]. W 1974 został zatrudniony jako starszy asystent w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej[3]. Od 1977 był na tej uczelni adiunktem[3]. Prowadził zajęcia z historii Polski na tle kulturowym, seminarium magisterskie z dziejów sztuki i kultury, wykłady na studiach podyplomowych[4].

W 1980 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego na WSP na podstawie rozprawy Katedra Wawelska w XVII w.[5] W tym samym roku został mianowany docentem[5]. W 1991 zakończył pracę na WSP[5] . Równolegle z pracą na uczelni pedagogicznej prowadził też zajęcia na Papieskiej Akademii Teologicznej[5].

Przez wiele lat współpracował z Instytutem Historii oraz Instytutem Sztuki PAN[5]. W latach 1976-1988 współpracował z redakcją Polskiego Słownika Biograficznego, publikując głównie biogramy artystów[5]. W 2009 został powołany do Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa[2]. Od 1974 przez ponad 40 lat zajmował się szkoleniem przewodników po Krakowie[2]. Był ekspertem w programach popularnonaukowych Telewizji Polskiej (Kraków mało znany) i TV Kraków (Sensacje z przeszłości; Tajemnice starego Krakowa)[2].

Mieszkał w Krakowie przy ul. Łobzowskiej. 16 czerwca 2015 został pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim

Twórczość

Był autorem łącznie ponad 1300 publikacji naukowych, popularnonaukowych i prasowych[6]. W 1976 wydał Krakowską katedrę na Wawelu, poprzedzoną wstępem Karola Wojtyły[5]. W 1977 ukazało się pierwsze wydanie wielokrotnie wznawianych Grobów królewskich w Krakowie[5]. W latach 80. do najgłośniejszych jego publikacji książkowych należały te poświęcone Kopcowi Kościuszki, regaliom królewskim i Skałce[5]. Opracowywał teksty do krakowskich albumów Adama Bujaka[7]. W 1986 wspólnie z Janem Kracikiem wydali popularną książkę pt. Hultaje, złoczyńcy i wszetecznice w dawnym Krakowie[7]. Był autorem kilku tomów z serii Dzieje Narodu i Państwa Polskiego[7]. W 1993 ukazał się klasyczny Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa[7]. W następnych latach wydał m.in. prace o Wicie Stwoszu, Kościele Mariackim czy kościele św. Floriana, wielokrotnie też modyfikował, rozszerzał i poprawiał swoje starsze publikacje przy okazji kolejnych edycji[7]. Swoje artykuły publikował m.in. w „Roczniku Krakowskim”, „Studiach Historycznych” i „Biuletynie Historii Sztuki”. Od 1998 do 2013 współpracował z „Dziennikiem Polskim”, pisząc głównie do sobotnich wydań gazety[2]. Od 1975 do 1982 i następnie od 1992 do 1997 pisał do „Echa Krakowa[8].

Nagrody

Laureat nagród, m.in. w 1990 otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa, we wrześniu 1995 Nagrodę „Krakowska Książka Miesiąca” (za książkę Wawel i Skałka. Panteony polskie).

Publikacje

  • Krakowska Katedra na Wawelu (1976)
  • Mecenat artystyczny mieszczaństwa krakowskiego w XVII w. (1977)
  • Katedra Wawelska w XVII w. (1980)
  • Kopiec Kościuszki w Krakowie (1981)
  • Hultaje, złoczyńcy, wszetecznice w dawnym Krakowie [współautorstwo z Janem Kracikiem] (1986)
  • Panteon narodowy na Skałce (1987)
  • Polskie koronacje i korony (1987)
  • Nekropolie królów i książąt polskich (1988)
  • Mistyczny Kraków (1991)
  • Polonica w kościołach Rzymu (1991)
  • Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa (1993)
  • Diabeł w kulturze polskiej (1993)
  • Gorące serca (2001)
  • Niesamowite opowieści (2001)
  • Podwawelski pasjans. Opowieść o ludziach, których gościł Kraków (2001)
  • Swojski Kraków (2001)
  • Wawel, zawsze Wawel (2001)
  • Kraków (2002)
  • Sekrety Krakowa (2003)
  • Kraków. Historie nieopowiedziane (2004)
  • Silva Rerum. Nietypowy przewodnik po Krakowie (2005)
  • Święty Brat Albert (2005)
  • Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa (2006)
  • Alter Roma. Święte miejsca Krakowa (2007)
  • Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie. [współautorstwo z Edwardem Stochem SJ] (2007)
  • Zwycięstwo Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Echa Wiktorii, Wyd. Petrus (2008)
  • Groby królewskie na Wawelu, Wyd. Petrus (2008; wyd. II 2010, wyd. III 2013, wyd. IV 2015, tamże)
  • Mitologia Krakowa (2008)
  • Zwiedzamy Kraków w trzy dni (2008)[9]
  • Smakowitości obyczajowe, Wyd. Petrus (2009)
  • Krakowska katedra na Wawelu. Dzieje - Ludzie - Sztuka - Zwyczaje, Wyd. Petrus (2010; wyd. II 2012, wyd. III 2015, tamże)
  • Hultaje, złoczyńcy, wszetecznice w dawnym Krakowie [współautorstwo z Janem Kracikiem], Wyd. Petrus (2010)
  • 600 lat Bitwy pod Grunwaldem (2010)
  • Krakowski raptularz. Szkice z dziejów (2011)
  • Polskie insygnia koronacyjne, Wyd. Petrus (2011)
  • Skałka, Wyd. Petrus (2011)
  • Magia Kultury, Wyd. Petrus (2012)
  • Bazylika św. Floriana, Wyd. Petrus (2013)
  • Etos dworu szlacheckiego, Wyd. Petrus (2013)
  • Wielcy pod Wawelem, Wyd. Petrus (2013)
  • Wit Stwosz Wyd. Petrus (2014)
  • Przewodnik Pielgrzyma po kościołach i sanktuariach Krakowa, Wieliczki i okolic, Wyd. Petrus (2016)
  • Ten cholerny sarmatyzm, Wyd. Petrus (2016)
  • A Pilgrim's Guidebook to the Sanctuaries and Churches of Krakow, Wieliczka and the Surrounding Areas, Wyd. Petrus (2016)
  • Magia, alchemia i… królewskie horoskopy, Wyd. Petrus (2016)

Przypisy

  1. a b c d e Róg 2019 ↓, s. 657.
  2. a b c d e Róg 2019 ↓, s. 661.
  3. a b c d e f g Róg 2019 ↓, s. 658.
  4. Paweł Stachnik: Profesor od złoczyńców i hultajów. Autor słynnych książek o Krakowie. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2019-02-09].
  5. a b c d e f g h i Róg 2019 ↓, s. 659.
  6. Róg 2019 ↓, s. 662-674.
  7. a b c d e Róg 2019 ↓, s. 660.
  8. Róg 2019 ↓, s. 660-661.
  9. Zwiedzamy Kraków w trzy dni. [dostęp 2009-07-23].

Bibliografia

Rafał Róg, Michał Rożek (1946-2015), „Biuletyn Historii Sztuki”, 81 (4), 2019, s. 657–674, DOI: 10.36744/bhs.634, ISSN 2719-4612 (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Wywiad z Michałem Rożkiem. wsp.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-10)].
  • Pogrzeb prof. Michała Rożka

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się