Michał Grendys
Data i miejsce urodzenia

25 września 1912
Witkowice

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1987
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Wyższa Szkoła Nauk Administracyjnych w Łodzi, Uniwersytet Łódzki

Stanowisko

poseł na Sejm PRL II, III, IV, V, VI i VII kadencji (1957–1980), członek Rady Państwa (1972–1980), przewodniczący klubu poselskiego Stronnictwa Demokratycznego (1971–1972)

Partia

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”
Grób Michała Grendysa na Wojskowych Powązkach

Michał Grendys (ur. 25 września 1912 w Witkowicach, zm. 27 grudnia 1987 w Warszawie) – polski działacz państwowy, poseł na Sejm PRL II, III, IV, V, VI i VII kadencji (1957–1980), członek Rady Państwa (1972–1980), wiceprzewodniczący CK Stronnictwa Demokratycznego (1973–1976) i przewodniczący jego Centralnej Komisji Rewizyjnej (1976–1981).

Życiorys

Był synem Jana i Jadwigi. Ukończył gimnazjum w Tarnowie, pracował jako praktykant i urzędnik państwowy w zarządzie miejskim w Ropczycach. Ukończył studia na Wyższej Szkole Nauk Administracyjno-Politycznych w Łodzi (1952) i na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego (1959). Zatrudniony w Komisji Klasyfikacyjnej Gruntów w województwie lwowskim (1935–1939). Podczas II wojny światowej i pierwsze lata po wojnie urzędnik skarbowy w Rzeszowie. W 1944 przystąpił do Klubu Demokratycznego w Rzeszowie, zaś w następnym roku do Stronnictwa Demokratycznego. W 1946 został sekretarzem Powiatowego Komitetu SD w Rzeszowie, w 1947 sekretarzem i wiceprzewodniczącym tamtejszego Wojewódzkiego Komitetu SD. W 1948 wybrany w skład Centralnego Komitetu w Warszawie, w gremium tym zasiadał do 1976. W latach 1950–1953 sprawował funkcję sekretarza Wojewódzkiego Komitetu w Łodzi, następnie zaś pozostawał na analogicznym stanowisku w Krakowie (1953–1955). Był kierownikiem zespołu organizacyjnego i zespołu ds. rad narodowych CK SD. Zasiadał w radach narodowych, miejskiej w Rzeszowie oraz wojewódzkich w Rzeszowie, Łodzi i Krakowie.

W latach 1969–1976 członek prezydium Centralnego Komitetu SD, zaś w kadencjach 1965–1969 i 1971–1973 sekretarz CK. W okresie 1973–1976 sprawował funkcję zastępcy przewodniczącego CK SD Andrzeja Benesza. W latach 1976–1981 przewodniczył pracom Centralnej Komisji Rewizyjnej SD. W łonie Stronnictwa uznawany za tzw. „wtyczkę” Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].

W latach 1957–1980 był posłem na Sejm PRL II, III, IV, V, VI i VII kadencji; w V kadencji był przewodniczącym Klubu Poselskiego SD (1971–1972). Podczas II kadencji reprezentował okręg dębicki, a w następnych kadencjach rzeszowski. W latach 1972–1980 był członkiem Rady Państwa.

W latach 1971–1983 wiceprzewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Żonaty z Julią Grendys z domu Ochab (1914–1995). Dwoje dzieci: Jerzy Grendys – absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Janusz Grendys – ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[2] Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3], Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974)[4] oraz Odznaką „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”.

Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31-tuje-2)[5].

Przypisy

  1. Janusz Herz, Widziane z trzeciego planu – rozmowy z Tadeuszem Witoldem Młyńczakiem, Warszawa 1992, s. 33
  2. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1559
  3. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410
  4. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1
  5. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2019-11-18].

Bibliografia

  • Michał Grendys, w: Kto jest kim w Polsce 1984, Wydawnictwo „Interpress”, Warszawa 1984, str. 261
  • Michał Grendys, w: Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 7. Pion rewizyjny Stronnictwa Demokratycznego w latach 1944–1984, (red. Adam Langer, aut. Andrzej Pankowicz et al.), Wydawnictwo „Epoka”, Warszawa 1985, str. 287–288
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, str. 356–357

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się