Melvil Poupaud
Ilustracja
Melvil Poupaud (2006)
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1973
Paryż, Francja

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

od 1983

Melvil Poupaud (ur. 26 stycznia 1973 w Paryżu[1]) – francuski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy[2].

Życiorys

Wczesne lata

Jego imię zostało zaczerpnięte od amerykańskiego powieściopisarza i poety Hermana Melville’a przez jego matkę Chantal Poupaud[3]. Ma brata Stanislasa znanego jako Yarol Poupaud, gitarzysta francuskiej grupy rockowej F.F.F. (Fédération Française de Fonk; „Fonk” to miks słów Rock i Funk)[4] powstałej w 1987 roku na przedmieściach Paryża.

W wieku dziesięciu lat Melvil nagrywał kamerę wideo krótkie filmy w swojej sypialni. Rok później zadebiutował na dużym ekranie w dramacie fantasy Miasteczko piratów (La ville des pirates, 1984)[5].

Kariera

Mając piętnaście lat otrzymał nominację do nagrody Cezara za rolę Thomasa w melodramacie Piętnastolatka (La Fille de 15 ans, 1989)[6]. W melodramacie Jeana-Jacques’a Annauda Kochanek (The Lover, 1991) pojawił się jako młodszy brat.

Rola Niemca w komediodramacie Normalne ludzie są niewyjątkowi (Les Gens normaux n'ont rien d'exceptionnel, 1993) przyniosła mu kolejną nominację do Cezara. Następnie zagrał postać syna aptekarza w dramacie Elisa (Élisa, 1994) u boku Vanessi Paradis i Gérarda Depardieu. W komedii romantycznej Érica Rohmera Opowieść letnia (Conte d'été, 1996) wystąpił jako zakochany student, który spędza wakacje w bretońskim miasteczku Dinard. W dreszczowcu Genealogia zbrodni (Généalogies d'un crime, 1996) z udziałem Michela Piccolia i Andrzeja Seweryna jako socjopatyczny zabójca swojej ciotki-psychoanalityczki (Catherine Deneuve) zdobył wiele pochwał krytyków. W adaptacji powieści Marcela Prousta Czas odnaleziony (Le Temps retrouvé, 1999) jako książę de Foix partnerował takim sławom jak Catherine Deneuve, Emmanuelle Béart, Vincent Pérez, John Malkovich i Patrice Chéreau.

W 2002 roku zrealizował swoją pierwszą solową płytę „Simple appareil”. Zagrał francuskiego męża, który rozwodzi się z amerykańska poetką (Naomi Watts) w zaawansowanej ciąży w komedii romantycznej Jamesa Ivory Rozwód po francusku (Le Divorce, 2003)[7] u boku Kate Hudson, Thierry'ego Lhermitte, Glenn Close i Jeana-Marca Barr. Za postać odnoszącego sukcesy fotografa mody, który dowiaduje się, że cierpi na raka w dramacie François Ozona Czas, który pozostał (Le Temps qui reste, 2004) z Jeanne Moreau został uhonorowany nagrodą na festiwalu filmowym w Valladolid (Hiszpania). W filmie Andy’ego i Larry’ego Wachowskich Speed Racer (2008) pojawił się jako komentator sportowy.

Zasiadał w jury Złotej Kamery na 68. MFF w Cannes (2015).

Filmografia

Filmy fabularne

Rok Tytuł Rola
1984 Miasteczko piratów (La ville des pirates) Malo
1985 Wyspa skarbów Jim Hawkins
L'éveillé du Pont de l'Alma Michel
1989 La Fille de 15 ans Thomas
1991 Kochanek (L'Amant) młodszy brat
1993 A la belle étoile Mathieu
Archipel Michel Rivière
Les Gens normaux n'ont rien d'exceptionnel Niemiec
1994 Fado, większy i mniejszy (Fado majeur et mineur) Antoine
Elisa (Élisa) syn aptekarza
3000 scénarios contre un virus (segment Bavardages en sida mineur)
La Vie de Marianne (TV) Valville
1995 Hillbilly Chainsaw Massacre Ron
Tamte pomyślne dni (Le Plus bel âge...) Axel
Trzy życia i tylko jedna śmierć (Trois vies & une seule mort) Martin
Le Plus bel âge Axel
Niewinne kłamstwa (Les Pêchés mortels) Louis Bernard
1996 Le Journal du séducteur Grégoire Moreau
Opowieść letnia (Conte d'été) Gaspard
Genealogia zbrodni (Généalogies d'un crime) René
1997 Marianne Valville
Nasze jest niebo (Le Ciel est à nous) Lenny
1998 Souvenir Charles
Kidnaperzy (Les Kidnappeurs) Armand Carpentier
1999 Czas odnaleziony (Le Temps retrouvé) książę de Foix
2000 Korzeń Serca (A Raiz do Coração) Vicente Corvo
Combat d’amour en songe Paul
La Chambre obscure Bertrand
2001 Reines d'un jour Ben
2002 Uczucia (Les Sentiments) Jacques
2003 Rozwód po francusku (Le Divorce) Charles-Henri de Persand
Hotel Shimkent (Shimkent hôtel) Alex
2004: Czas, który pozostał (Le Temps qui reste) Romain
TerapiaEros (Je suis votre homme) Bruno
2005 Ce film est projeté dans 1 salle(s)
2007 Zagubiony człowiek (Un Homme Perdu) Thomas
Szukając miłości (Broken English) Julien
W kierunku do zera (L'Heure zéro) Guillaume Neuville
2008 Świąteczne opowieści (Un Conte de Noël) Ivan
Speed Racer komentator Johnny 'Goodboy' Jones
Otwarcie (The Brøken) Stefan Chambers
2009 Lucky Luke (Lucky Luke) Jesse James
2010 Inny świat (L'autre monde) Vincent
2012 Na zawsze Laurence (Laurence Anyways) Laurence Alia
2019 Oficer i szpieg (J'accuse) mecenas Labori

Seriale TV

  • 1994: 3000 scénarios contre un virus
  • 1994: La Vie de Marianne jako Valville

Filmy krótkometrażowe

  • 1984: Qui es-tu Johnny Mac? jako Johnny Mac/Zabójca (także scenariusz i reżyseria)
  • 1994: Boulevard Mac Donald (także scenariusz i reżyseria)
  • 1999: Quelque chose (także scenariusz i reżyseria)
  • 2001: Rémi jako Rémi (także scenariusz i reżyseria)
  • 2003: Pronobis jako Philippe/bliźniak Philippe’a (także scenariusz i reżyseria)
  • 2006: Melvil jako Melvil (także scenariusz i reżyseria)

Przypisy

  1. Melvil Poupaud - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-07-16]. (rum.).
  2. Melvil Poupaud. FDb.cz. [dostęp 2017-07-16]. (cz.).
  3. Melvil Poupaud. Listal. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).
  4. Melvil Poupaud. MYmovies.it. [dostęp 2017-07-16]. (wł.).
  5. Melvil Poupaud. AlloCiné. [dostęp 2017-07-16]. (fr.).
  6. Melvil Poupaud. ČSFD.cz. [dostęp 2017-07-16]. (cz.).
  7. Melvil Poupaud. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Melvil Poupaud w bazie IMDb (ang.)
  • Melvil Poupaud w bazie Filmweb

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się