 I okładka książki | |
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka | |
| Data powstania |
1945-1946 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
1946 |
| Wydawca | |
Medaliony – cykl ośmiu opowiadań Zofii Nałkowskiej wydany w 1946 w Warszawie przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”, opisujących losy ludzi, którzy przeżyli prześladowania hitlerowskie. Opowiadania relacjonują wydarzenia ze spokojem i powściągliwie. Materiały do cyklu Nałkowska zebrała, pracując w Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce[1]. Należą do literatury dokumentalnej. Mottem przewodnim utworu jest zdanie: „Ludzie ludziom zgotowali ten los”.
Wyjaśnienie tytułu zostało zawarte we fragmencie opowiadania Kobieta cmentarna:
„Później przyszedł czas, gdy na cmentarz spadały pociski. Posągi i medaliony potłuczone leżały wzdłuż alei. Groby z otwartymi wnętrzami ukazały w pękniętych trumnach swoich umarłych.”
Celem Nałkowskiej było posklejanie swoimi słowami opowieści o ludziach, którzy ocaleli z Holokaustu, byli świadkami zbrodni wojennych oraz tego jak wojna wpłynęła na ich psychikę. Cykl Nałkowskiej stanowi jedno z najwcześniejszych świadectw nazistowskich zbrodni dokonanych na terenie Polski.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
