Marian Banasiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1937
Pleszew

Data śmierci

3 marca 1999

Narodowość

polska

Marian Banasiewicz (ur. 26 czerwca 1937 w Pleszewie, zm. 3 marca 1999[1]) – polski artysta rzeźbiarz, autor tablic pamiątkowych.

Życiorys

Urodzony w rodzinie kolejarza Antoniego i Stanisławy z Komorskich. W 1951 ukończył Szkołę Podstawową nr 21 w Poznaniu. Od 1951 do 1956 uczył się w VI Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu przy ul. Krakowskiej. W latach 1956-1957 był zatrudniony w Poznańskiej Fabryce Maszyn Żniwnych w charakterze dekoratora witryn sklepowych. Od 1957 studiował w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni prof. Jacka Pugeta. W 1963 otrzymał dyplom w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza. Podczas studiów zainteresował się tematyką plakatu. Zdobył m.in. nagrody i wyróżnienia w konkursach: na plakat o tematyce oszczędnościowej PKO (1963), na 20-lecie PRL (1964) i na 20-lecie Nowej Huty (1969). W 1961 zdobył nagrodę w konkursie na rzeźbę parkową w Poznaniu. W 1962 brał udział w konkursie na pomnik ofiar obozu Kulmhof w Chełmnie nad Nerem (wyróżnienie). W 1967 zdobył kolejne wyróżnienie za projekt pomnika Przemysława I. W 1973 zdobył natomiast nagrodę w konkursie medalierskim Rok Nauki Polskiej. W latach 1965-1970 pracował w Zakładach Cegielskiego jako plastyk. Od około 1970 wznowił swoje zainteresowania rzeźbą (medalierstwo, formy kameralne i portretowe). Poszukiwał także nowatorskich rozwiązań materiałowych (np. żywice, czy łączenie szkła z brązem). Od 1965 do 1984 wykonał kilkadziesiąt tablic o charakterze płaskorzeźbowym, odchodząc od schematycznego traktowania tematyki tablicy pamiątkowej (część tych dzieł zrobił w czynie społecznym)[2].

Zmarł 3 marca 1999 roku i został pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu.

Tablice pamiątkowe

Ważniejsze tablice pamiątkowe:

Pomniki

Ważniejsze pomniki i rzeźby:

  • Pomnik Pamięci Narodowej, Słupca, 1972,
  • rzeźby plenerowe, Wągrowiec (1973), Wolsztyn (1975), Kalisz (1977),
  • rzeźba przed gmachem NOT w Kaliszu, 1978,
  • popiersie Hipolita Cegielskiego w HCP, Poznań, 1981[2].

Wystawy

Uczestniczył m.in. w następujących wystawach:

  • Plastyka poznańska w XX-leciu PRL, Poznań, 1964,
  • Rzeźba Okręgu Poznańskiego, Kalisz, 1964,
  • rzeźba plenerowa, Hotel Merkury, Poznań, 1967-1972,
  • poznańskiej grafiki użytkowej, Poznań, 1967,
  • propozycji sztuki użytkowej, Poznań, 1968,
  • Ogólnopolska Wystawa Propozycji Rzeźby Plenerowej, Poznań (Cytadela), 1969,
  • Plastyka poznańska, Poznań, 1974,
  • I Biennale Małych Form Rzeźbiarskich, Poznań, 1977[2].

Życie prywatne

Od 1968 żonaty z Anną Panczenko (nauczycielką), z którą ma dwóch synów – Tomasza (ur. 1969) i Jakuba (ur. 1974)[2].

Przypisy

  1. ↑ Miasto Poznań, Wyszukiwarka cmentarna [online].
  2. ↑ a b c d e Tadeusz Świtała, Nagrody Miasta Poznania w dziedzinie kultury i sztuki za rok 1984, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/1985, s.107-109, ISSN 0137-3552
  3. ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1984 roku. Część trzecia, w: Kronika Miasta Poznania, nr 1/1986, s.193, ISSN 0137-3552

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się