| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1945 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 2017 |
| Posłanka IV kadencji Sejmu | |
| Okres |
od 26 sierpnia 2003 |
| Przynależność polityczna | |
Maria Wiśniowiecka z domu Pysik (ur. 2 sierpnia 1945 w Bytomiu, zm. 2 sierpnia 2017[1] w Ziemięcicach[2]) – polska polityk, archiwistka, posłanka na Sejm IV kadencji.
Ukończyła średnią szkołę zawodową. Krótko pracowała jako fryzjerka[3]. Pełniła funkcję dyrektora zakładu usług archiwistycznych w Bytomiu, a następnie przeszła na emeryturę[4].
W 1993 wstąpiła do partii Przymierze Samoobrona (działającej następnie pod nazwą Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej). W wyborach w 2001 bez powodzenia kandydowała z jej listy do Sejmu w okręgu rybnickim (uzyskała 2087 głosów). W sierpniu 2003 zastąpiła w Sejmie zmarłego posła Józefa Stasiewskiego. Zasiadała w Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych oraz w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.
W wyborach w 2005 nie została ponownie wybrana (otrzymała 1119 głosów). Następnie wystąpiła z Samoobrony RP. W wyborach samorządowych rok później bezskutecznie kandydowała do sejmiku śląskiego z ramienia komitetu „Konfederacja – Godność i Praca”, jednej z inicjatyw Adama Słomki.
W 2007 wstąpiła do Polskiego Stronnictwa Ludowego, w którym objęła funkcję wiceprezesa zarządu powiatowego w Gliwicach. W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydowała z listy tego ugrupowania na radną sejmiku wojewódzkiego[5].
Pochowana na cmentarzu parafialnym w Ziemięcicach[1].
Córka Wiktora i Elżbiety[2]. Była rodowitą Ślązaczką. Mieszkała w Ziemięcicach. Udzielała się jako wolontariuszka w Fundacji Pomocy Dzieciom „Nadzieja”[6], występowała w zespole ludowym „Wesołe Kumoszki”[7]. Była mężatką, miała troje dzieci.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
