_Portrait_de_Marie-Anne_de_Bourbon,_princesse_de_Conti_1690-91-_Fran%C3%A7ois_de_Troy_-_Mus%C3%A9e_des_Beaux-Arts_d%27Agen.jpg) Maria Anna, Mademoiselle de Blois (1690) | |
| |
,_Princess_of_Conti.jpg){kind=small}
| |
| księżna Conti | |
| Okres |
od 16 stycznia 1680 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
Maria Anna de Bourbon, fr. Marie Anne de Bourbon (ur. 2 października 1666, w Vincennes – zm. 3 maja 1739, w Paryżu) – nieślubna córka króla Ludwika XIV Burbona i Ludwiki de la Vallière. Nazywana była Pierwszą Mademoiselle de Blois, przez małżeństwo została księżną Conti.
Jej matka urodziła ją w tajemnicy w podparyskim Château de Vincennes. Jej ojciec uznał ją w maju 1667. W pierwsze urodziny jej matka urodziła kolejne nieślubne dziecko króla. Był to jedyny brat Marii Anny, który przeżył niemowlęctwo i również został uznany przez ojca – Ludwika, hrabiego Vermandois (1667-1683). Maria Anna została ulubienicą króla i uważana była za jego najpiękniejszą córkę. Ludwik XIV zadbał nie tylko o jej byt materialny ale również wysoki status społeczny, nigdy wcześniej niedostępny nieślubnym dzieciom królewskim we Francji. Przed ślubem nosiła tytuł Mademoiselle de Blois, który później przeszedł na jedną z jej przyrodnich sióstr.
16 stycznia 1680, w Saint-Germain-en-Laye poślubiła swojego kuzyna – Ludwika Armanda I, księcia Conti. Było to pierwsze w historii Francji małżeństwo między księciem krwi, a nieślubną córką królewską. Z okazji ślubu Ludwik XIV dał córce milion liwrów. Noc poślubna małżonków okazała się katastrofą i żadne z nich nie chciało już więcej dzielić ze sobą łoża. Trzy lata po ślubie zmarł brat Marii Anny, co bardzo przeżyła. W 1685 Maria zachorowała na ospę, od niej zaś zaraził się Ludwik Armand. Księżna zdołała wyzdrowieć, jej mąż zmarł natomiast po pięciu dniach choroby. Od tego momentu nazywana była księżną-wdową Conti lub Douairière.
W 1710 zmarła matka Marii Anny, która po opuszczeniu dworu królewskiego przeżyła 30 lat w klasztorze karmelitanek. Maria Anna odziedziczyła po matce tytuł księżnej de le Vallière. W 1713 Maria Anna kupiła Hotel de Lorge, na ulicy Saint-Augustin w Paryżu. Mieszkała tam od 1715 roku. W 1716 kupiła Château de Choisy. Obie nieruchomości pozostały w jej posiadaniu do śmierci. W 1718 kupiła jeszcze Château de Champs-sur-Marne, który później przekazała swojemu kuzynowi, Karolowi Franciszkowi de la Baume Le Blanc, markizowi de la Vallière.
Maria Anna nie straciła swojej urody wraz z wiekiem. Była bardzo blisko ze swoim ojcem i przyrodnim bratem Wielkim Delfinem. To ona zapoznała swojego brata z jego przyszłą morganatyczną żoną – Emilią de Choin. Natomiast źle układały się jej stosunki z przyrodnimi siostrami: Ludwiką Franciszką (1673-1743) i Franciszką Marią (1677-1749). Podczas regencji Filipa Orleańskiego, jej szwagra, Maria Anna była odpowiedzialna za edukację młodej narzeczonej króla Ludwika XV. Narzeczoną tą była infantka Marianna Wiktoria Hiszpańska, która przybyła do Francji w 1725 i nazywana była na dworze l'Infante-reine (Królowa-infantka). Do małżeństwa jednak nie doszło i Mariannę Wiktorię odesłano do Hiszpanii, a Ludwik XV poślubił znacznie starszą od siebie Marię Leszczyńską.
Maria Anna zmarła bezdzietnie w 1739, została pochowana w kaplicy Naszej Panny, w kościele Saint Roch w Paryżu. Żyła najdłużej ze wszystkich dzieci Ludwika XIV.
Rodzone:
Przyrodnie:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
