Marek Jaworski (ur. 29 sierpnia 1937 w Skarżysku-Kamiennej) – polski dziennikarz, publicysta.
Autor kilkunastu książek z dziedziny sztuki: „W kręgu Kenara” (1968), „Sztuka wokół nas” (1970); biografistyki: „Tadeusz Kotarbiński” (1971), „Janusz Korczak” (1973), „Władysław Tatarkiewicz” (1975), „Ludwik Hirszfeld” (1977); społecznego funkcjonowania kultury: „Apetyt na kulturę” (1979), „Sztuka nie zna granic” i innych.
Współpracował przy powstaniu książek: „Stan wojenny. Dlaczego...” (1992) Wojciecha Jaruzelskiego oraz „Wspomnień” (1996) Stanisława Szwalbe. Pracował m.in. w pismach: „Radar”, „Fakty i Myśli”, „itd”, „Współczesność” (z-ca red. naczelnego, ostatni szef tego czasopisma), „Trybuna Ludu” (komentator, w latach 1981-86 stały korespondent w Paryżu), „Trybuna”, „Sens”, „Wiadomości Kulturalne” (kier.działu, z-ca red. naczelnego), jednocześnie w latach 1973-75 z-ca red. naczelnego czasopisma „Sztuka”, zaś w latach 1996-97 rzecznik prasowy w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Członek zespołu redakcyjnego czasopisma „Res Humana”.
Opublikował parę tysięcy artykułów, felietonów, reportaży, korespondencji, recenzji zarówno w dziennikach, jak i tygodnikach (m.in. „Kultura”, „Tygodnik Kulturalny”, „Argumenty”, „Nowe Książki”, „Życie Literackie”, „Fakty”, „Prawo i Życie”, „Walka Młodych”, „Dookoła Świata”, „Perspektywy”, „Panorama”, „Ekran”, „Przekrój”, „Tygodnik Demokratyczny”, „Kontakty”), a także miesięcznikach („Scena”, „Kino”, „Miesięcznik Literacki”, „Dialog”, „Literatura na Świecie”, „Panorama Polska”, „Kultura i Życie”, „Pokolenia”). W latach 70. był autorem i prezenterem wielu programów telewizyjnych o tematyce kulturalnej, m.in. cyklicznego programu „Muzy bez etatu” poświęconego twórczości amatorskiej i ludowej.
Został umieszczony na tzw. Liście Kisiela[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.