Data i miejsce urodzenia |
30 czerwca 1934 |
---|---|
Data śmierci |
26 września 2014 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: archeologia | |
Alma Mater |
Uniwersytet Jagielloński |
Doktorat |
1960 |
Habilitacja |
1966 |
Profesura |
1976 |
Polska Akademia Umiejętności | |
Status |
członek korespondent |
Doktor honoris causa Uniwersytet Rzeszowski – 7 czerwca 2008 | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Odznaczenia | |
Marek Gedl (ur. 30 czerwca 1934 w Bielsku-Białej[a], zm. 26 września 2014) – polski archeolog, profesor zwyczajny dr hab., badacz epoki brązu i wczesnej epoki żelaza.
Był synem Tytusa i Janiny Gedlów oraz wnukiem lekarza dr. Mieczysława Gedla i Marii z domu Schwarz (córka Rudolfa i Ludmiły oraz siostra Stanisławy)[1].
W 1955 ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1960 uzyskał stopień doktora, a w 1966 doktora habilitowanego. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 profesora zwyczajnego. W latach 1971-1985 kierownik Zakładu Archeologii Polski (1971-1985), 1973-1984 kierownik podyplomowego Studium Muzeologicznego UJ, 1981-1987 zastępca dyrektora Instytutu Archeologii UJ, od 1985 kierownik Zakładu Archeologii Epoki Brązu Instytutu Archeologii UJ[2].
Był członkiem i wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN oraz członkiem Wydziału II Historyczno-Filozoficznego PAU, członkiem korespondentem PAU (od 1992 r.), członkiem Niemieckiego Instytutu Archeologicznego[2][3].
Zmarł 26 września 2014[4]. Pochowany został 2 października na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
Był autorem ponad 500 prac naukowych, w tym 37 książek[3], m.in.:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.