Manuskrypt paryski B – najstarszy zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1488–1490. Znajduje się w Institut de France[1].
Tematyka notatnika jest różnorodna[2]. Są tam informacje o architekturze, w tym projekt idealnego miasta oraz projekty kościołów i plany przebudowy zamku Sforzów[2][3]. Są także zapiski o technice wojskowej[4]: łodzie podwodne i okręty służące do ataku z zaskoczenia, działo parowe z miedzi[2]. Projekty maszyn powstały specjalnie z myślą o spotkaniu z Ludwikiem Sforzą w 1482 roku[4][5]. W zeszycie znalazły się również pierwsze projekty ornitoptera[2].
Zeszyt zachował się w pierwotnej welinowej oprawie, z klapką zapinaną na kołek i pętlę. Nie naruszono tekstów[2]. Początkowo notatnik składał się ze stu kart, jednak ok. 1840 roku hrabia Libri wyciął z niego ostatnie dziesięć kart, które następnie kupił lord Ashburnham[6]. Wycięte strony przywieziono do Paryża, ale oprawiono je osobno[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.