Mahajuga (sanskryt: wielka juga) – w hinduizmie okres istnienia materialnego świata składający się z czterech okresów.
Mahajuga dzieli się na cztery jugi:
Mahajuga wyznacza czas istnienia wszechświata. Rozpoczyna się satjajugą, która cechuje się długim życiem i pobożnością ludzi, dostatkiem, brakiem chorób itp. Z biegiem czasu dobre cechy zanikają będąc zastępowanymi przez ich przeciwności. Kulminacja zła następuje pod koniec kalijugi, kiedy to zstępuje Kalkin (jedna z inkarnacji Wisznu), by unicestwić demony i na nowo rozpocząć kolejną mahajugę. Cykl ten powtarza się przez 100 lat Brahmy, a mahajuga stanowi tylko tysięczną część jego jednego dnia (kalpy).
We wszystkich jugach, prócz kalijugi, Wisznu przychodzi w różnych inkarnacjach i ujawnia się jako awatar[1].
Według niektórych minęło dopiero 5000 lat kali jugi. Mimo to upadek sanatanadharmy jest bardzo znaczny. Dlatego obowiązkiem świętych osób jest poważne wystąpienie w obronie sanatanadharmy i podjęcie próby przywrócenia jej dla dobra całego społeczeństwa ludzkiego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.