 |
Ten artykuł od 2014-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
46 446,64 km² | ||||
| Populacja (2022) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
117,7 os./km² | ||||
Położenie na mapie Indonezji
| |||||
| 10°11′S 123°35′E/-10,183333 123,583333 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (indonez. Nusa Tenggara Timur – NTT[1]) – prowincja w Indonezji obejmująca wschodnią część archipelagu Małe Wyspy Sundajskie (granicę stanowi cieśnina Sape).
Powierzchnia 46 446,64 km²; prawie 5,5 mln mieszkańców (2022)[2]; stolica Kupang. Dzieli się na 1 okręg miejski i 15 dystryktów.
W skład prowincji wchodzi około 550 wysp, najważniejszymi są:
Jest to jedna z niewielu prowincji Indonezji, w której zdecydowanie przeważają chrześcijanie (ponad 90% ludności); dlatego też stała się ona miejscem ucieczki chrześcijan z prowincji objętych zamieszkami na tle religijnym na początku XXI wieku (Moluki, Papua).
Najsłabiej rozwijająca się gospodarczo i ekonomicznie prowincja kraju, najwyższy poziom bezrobocia, inflacji. Ważną rolę odgrywa turystyka; poza tym rolnictwo (ryż, kukurydza, orzechy kokosowe, olej palmowy, kauczuk, kakao); rybołówstwo (tuńczyki, tilapie, krewetki, anchois); eksploatacja lasów (drewno sandałowe); wydobycie ropy naftowej, gazu ziemnego, rud cyny; przemysł spożywczy, drzewny; rzemiosło ludowe (ręcznie tkane materiały).
Główne miasta: Kupang, Ende, Waingapu, Maumere.
Według spisu powszechnego przeprowadzonego we wrześniu 2022 prowincję zamieszkiwało 5 466 285 osób. Spośród nich 2 733 236 stanowiły kobiety, a 2 733 049 mężczyźni[2]. Gęstość zaludnienia w 2019 roku wynosiła 112 os./km²[3].
| Sumatra | |
|---|---|
| Jawa | |
| Kalimantan | |
| Celebes | |
| Małe Wyspy Sundajskie | |
| Moluki i Nowa Gwinea | |
| niestniejące prowincje |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
