Baretka medalu ONZ za misję MINUSMA.
Mali
Godło Mali
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Mali
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wikiprojekt Polityka

MINUSMA (fr. „Mission multidimensionnelle intégrée des Nations Unies pour la stabilisation au Mali”) – operacja wsparcia pokoju w Mali pod egidą ONZ, utworzona rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2100 z 25 kwietnia 2013.

 Osobny artykuł: Wojna domowa w Mali (2012–2014).

Po tym jak w czerwcu 2012, radykalni islamiści skupieni wokół Al-Ka’idy Islamskiego Maghrebu i ugrupowań satelickich, zajęli obszar Azawadu na północy Mali, siły francuskie w styczniu 2013 podjęły interwencję zbrojną. Równocześnie siły afrykańskie utworzyły misję wspierająca AFISMA. W kwietniu 2013 siły AFISMA liczyły 6,6 tys., z czego 2,4 tys. stanowili Czadyjczycy, którzy w połowie kwietnia 2013 rozpoczęli wycofywanie się z Mali, podobnie jak Francuzi. Wówczas Rada Bezpieczeństwa ONZ projektowała utworzenia batalionu pod egidą ONZ - MINUSMA, liczącego docelowo 12,6 tys. żołnierzy. Siły ONZ, według rezolucji RB ONZ nr 2100 z 25 kwietnia 2013, objęły mandat misji w Mali, 1 lipca 2013[1].

Zgodnie z ustaleniami wraz z dniem 1 lipca 2013, 6 tys. żołnierzy działających pod szyldem AFISMA przeszło pod dowództwo ONZ. Docelowo wojsk ONZ miało być dwa razy więcej. Dowodził nimi rwandyjski generał Jean Bosco Kazura. Centrum dowodzenia mieściło się w Bamako. Zadaniem sił pokojowych ONZ, było monitorowanie zawieszenia broni, zabezpieczenie kraju przed atakami dżihadystów oraz kontrolowanie pokojowego przeprowadzenia wyborów prezydenckich z przełomu lipca i sierpnia 2013, a także ochrona praw człowieka, wsparcie akcji humanitarnej i zachowania dziedzictwa kulturowego oraz działania na rzecz regulacji krajowego i międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości[2].

25 czerwca 2014 RB ONZ rezolucją nr 2164 przedłużyła mandat misji MINUSMA do czerwca 2015[3].

Skład sił MINUSMA (stan na wrzesień 2013)[4]
 Czad 1252 osoby w tym 1242 żołnierzy
 Togo 1091 osób (939 żołnierzy)
 Niger 862 osób (859 żołnierzy)
 Senegal 796 osób (510 żołnierzy)
 Burkina Faso 680 osób (670 żołnierzy)
 Benin 309 osób (305 żołnierzy)
 Nigeria 261 osób (115 żołnierzy)
 Bangladesz 182 osób
 Gwinea 152 osób
 Wybrzeże Kości Słoniowej 133 osób
 Ghana 128 osób
 Niemcy 60 osób
 Liberia 48 osób
 Francja 17 osób (13 żołnierzy)
 Szwecja 6 osób
 Stany Zjednoczone 6 osób
 Sierra Leone 5 osób
 Mauretania 4 osoby
 Burundi 2 osoby
 Kambodża 2 osoby
 Kamerun 2 osoby
 Jordania 2 osoby
 Wielka Brytania 2 osoby
 Belgia 1 osoba
 Kanada 1 osoba
 Chile 1 osoba
 Egipt 1 osoba
 Finlandia 1 osoba
 Włochy 1 osoba
 Rwanda 1 osoba
Razem 6009 osób

14 grudnia 2013 dwóch senegalskich żołnierzy ONZ-owskich sił pokojowych MINUSMA zginęło w samobójczym zamachu bombowym w mieście Kidal[5].

Przypisy

  1. ↑ UN 'considers' peacekeeper deployment in Mali. Al Dżazira. [dostęp 2013-04-166]. (ang.).
  2. ↑ Wojciech Jagielski: ONZ przejmuje dowództwo w Mali od Afryki. wp.pl, 2 lipca 2013. [dostęp 2013-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)]. (pol.).
  3. ↑ June 2014. crisisgroup.org, 2014-07-02. [dostęp 2014-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-04)]. (ang.).
  4. ↑ Mali : 6 000 hommes et 30 pays engagés dans la MINUSMA. defense.blogs.lavoixdunord.fr, 26 września 2013. [dostęp 2013-07-03]. (ang.).
  5. ↑ Mali: attentat meurtrier à Kidal contre des forces de la Minusma. maliactu.net, 14 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-16]. (fr.).
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Dokumenty
Członkostwo
Główne organy
Programy,
fundusze i biura
Organizacje
wyspecjalizowane
Siły pokojowe
Pozostałe
Powiązane

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się