| |
| Poprzednie nazwy |
Kaptan Burhanettin Isim (1991-2004) |
|---|---|
| Bandera | |
| Numer IMO |
8818300 |
| Znak wywoławczy |
5BKV5 |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Operator | |
| Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Data oddania do eksploatacji | |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
6934 |
| Liczebność załogi |
34 |
| Liczba pasażerów |
180 |
| Długość całkowita (L) |
157,9 m |
| Szerokość (B) |
24 m |
| Zanurzenie (D) |
5,9 m |
| Pojemność |
18 653 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
2x Sulzer-Wärtsilä ZA40S |
| Prędkość maks. |
17 w. |
MF Gryf – polski prom samochodowo-pasażerski (ROPAX). Jednostka należy do Polskiej Żeglugi Morskiej i pływa we flocie zarządzanej przez Unity Line.
Początkowo, w latach 2005-2006 prom pływał ze Świnoujścia do Ystad; od 2007 przeniesiony na trasę Świnoujście – Trelleborg. W każdy rejs może zabrać 100 samochodów ciężarowych (do 17,5 m) oraz 180 pasażerów, dla których przygotowano 144 miejsca w 70 kabinach. Oprócz kabin, na promie do dyspozycji znajduje się kafeteria i kawiarnia, kasyno, bar oraz sklepy.
W polskiej flocie promowej nowy MF „Gryf” jest „spadkobiercą” nazwy i tradycji starego promu o tej nazwie, który wyruszył w pierwszy rejs pod polską banderą ze Świnoujścia 20 czerwca 1967 roku. Był to motorowy prom pasażersko-samochodowy zbudowany w Niemczech w 1962 roku, jako m/f „Hansa Express”. Dokładny opis tego statku znajduje się w kwietniowym numerze „Morza” z roku 1973 (w rubryce „Pod polską banderą”, prowadzonej przez red. naczelnego miesięcznika – Jerzego Micińskiego). W roku 1973 m/f „Gryf” (zakupiony od armatora z Finlandii, u którego pływał pod nazwą „Finndana”) zainaugurował obsługę serwisu promowego z Gdańska do Helsinek. Został również „uwieczniony” w ostatnim odcinku polskiego serialu telewizyjnego „SOS” z 1975 roku. Podczas kilku pierwszych lat swojej służby pod polską banderą m/f „Gryf” pływał pod znakami PŻM, gdzie był jedynym statkiem o białym kolorze kadłuba. Po kilku latach prom przeszedł do floty PLO, a później – pod znak PŻB, gdzie pływał do końca swojej służby. Statek sportretowano na wielu pocztówkach, w tym jednej tzw. „trójwymiarowej” oraz jednej malowanej (przez Adama Werkę) w ramach reklamowej serii PŻB.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
