ResponseEve, a responsive template by SiGa

Ludwig Senfl

Data i miejsce urodzenia	między 1489 a 1491 Bazylea lub Zurych
Pochodzenie	szwajcarskie
Data i miejsce śmierci	między styczniem a marcem 1543 Monachium
Gatunki	muzyka poważna, muzyka renesansowa
Zawód	kompozytor, śpiewak, kopista
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwig Senfl, także Sennfl, Senffel, Senfftl, Sennfl, Sennfli, Senfelius, Senphlius (ur. ok. 1489 w Bazylei lub Zurychu, zm. między 2 grudnia 1542 a 10 sierpnia 1543 w Monachium)^[1] – szwajcarski kompozytor, śpiewak i kopista z okresu renesansu, działający na terenie Niemiec.

Zapewniał muzykę na dworze cesarza Maksymiliana I, rozpowszechnił styl szkoły flamandzkiej na terenie Niemiec. Był uczniem Heinricha Isaaca.

Twórczość

Senfl nie był oryginalny w swoich dziełach zarówno świeckich jak i kościelnych. Większość z nich budował na schematach szkoły flamandzkiej rozwiniętej przez kompozytorów z poprzedniego pokolenia, szczególnie Josquina. Senfl miał talent w komponowaniu melodii ciepłych i lirycznych. Jego muzyka była popularna w Niemczech przez cały XVII wiek^[2] .

Jego dorobek sakralny to msze, motety, nieszpory, i magnificat. Z technicznego punktu widzenia, jego muzyka ma wiele przestarzałych w tamtych czasach struktur jak np. cantus firmus czy izorytmii. Część jego utworów jest zbudowana na zasadzie melodii głównej równoległej przesuniętej o tercję lub sekstę^[1].

Senfl napisał wiele charakterystycznych pieśni niemieckich (tzw. lieder) większość z nich była świecka (sakralne komponował głównie dla Księcia Pruskiego). Jego pieśni były bardzo różnorodne: od bardzo prostych, oparte na cantus firmus, po bardziej złożone w formie kanonu czy quodlibetów^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Poźniak: Senfl Ludwig. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 9: S–Sł część biograficzna. Kraków: PWM, 2007. ISBN 978-83-224-0865-0. (pol.).

• Stefan Gasch: Senfl, Ludwig. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

• Stefan Gasch, Sonja Tröster: Senfl [Sennfl, Senffel, Senfftl, Sennfl, Sennfli, Senfelius, Senphlius, Ludwig [Ludevicus, Ludovicus]]. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2014-07-01. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. via Oxford University Press. (ang.).

• Gustave Reese: Music in the Renaissance. New York: W.W. Norton & Co., 1954. ISBN 0-393-09530-4.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• The „Swiss Orpheus” – Ludwig Sennfl. senfl.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-15)]. (ang.)
• Muzyka Senfla wykonana przez Farallon Recorder Quartet (ang.)
• Darmowe mp3 z muzyką Senfla (ang.)
• Nuty do utworów Ludwiga Senfla. cpdl.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. z bazy Choral Public Domain Library (ang.)
• Ludwig Senfl – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project