Ludomir Stasiak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 października 1919
Góry

Data śmierci

5 października 2001

Sekretarz Rady Państwa
Okres

od 27 czerwca 1969
do 2 kwietnia 1980

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Julian Horodecki

Następca

Edward Duda

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Partyzancki Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „40. rocznicy Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką”
Nagrobek Ludomira Stasiaka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Ludomir Stasiak, ps. Cezary (ur. 3 października 1919 w Górach, zm. 5 października 2001) – polski ekonomista i działacz ruchu ludowego. Poseł na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, sekretarz Rady Państwa (1969–1980).

Życiorys

Pochodził z chłopskiej rodziny Stanisława i Róży[1]. W 1955 ukończył Instytut Kształcenia Kadr Naukowych w Warszawie. Był wieloletnim działaczem partii ludowych, należał do Stronnictwa Ludowego i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a także do władz partyjnych, w latach 1944–1945 członek Zarządu Głównego SL, w latach 1945–1949 członek Rady Naczelnej SL, w latach 1949–1980 członek Naczelnego Komitetu (początkowo Naczelnego Komitetu Wykonawczego) ZSL, w latach 1950–1973 członek prezydium NKW ZSL, w latach 1950–1954 i 1956–1969 sekretarz NKW i NK ZSL, a w latach 1962–1964 wiceprzewodniczący Sekretariatu NK ZSL.

Podczas wojny był w ruchu oporu (Bataliony Chłopskie), po wyzwoleniu działał w wiejskich organizacjach młodzieżowych, był m.in. sekretarzem i skarbnikiem zarządu głównego Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i sekretarzem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej. W 1947 wiceprezes Komitetu Demokratyzacji „Wici”.

W latach 1969–1980 sekretarz Rady Państwa. Był posłem na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1952–1985), w latach 1980–1985 przewodniczył Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (w 1984 „gospodarkę terenową” zastąpiono w nazwie komisji „gospodarką przestrzenną”).

W latach 1958–1981 członek Prezydium i sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Od 1969 członek Zarządu Głównego[2], a w latach 1979–1990 członek prezydium Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C37-9-3)[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Informacje w BIP IPN
  2. Nowe władze ZBoWiD, „Głos Słupski”, nr 251, 22 września 1969, s. 1–2.
  3. Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  4. M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 561 („w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy społeczno-politycznej i zawodowej”).
  5. M.P. z 1947 r. nr 22, poz. 48 („za zasługi w walce z okupantem niemieckim i pracę konspiracyjną”).
  6. Uroczyste posiedzenie Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD, „Dziennik Bałtycki”, nr 177, 26 lipca 1984, s. 2.
  7. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  8. M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411 – Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. nr 0/56 – na wniosek Naczelnego Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.
  9. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
  10. Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976.

Bibliografia

  • A. Mazur, Order Krzyża Grunwaldu, Wydawnictwo MON, Warszawa 1988.
  • T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.
  • VI Kongres ZBoWiD Warszawa 7–8 maja 1979, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1979.
  • VII Kongres ZBoWiD, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985.
  • Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1995.
  • „Za Wolność i Lud”, nr 21 (1118), s. 5.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się