Grób Lucjana Kieszczyńskiego na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie
Lucjan Kieszczyński (ur. 26 listopada1918 w Sosnowcu, zm. 16 marca2002 w Warszawie) – polski historyk, badacz dziejów ruchu robotniczego, działacz partyjny.
Życiorys
W latach 1935–1936 był członkiem OMTUR. W 1939 wstąpił do grupy konspiracyjnej związanej ze Stronnictwem Pracy (frakcją „Zrywu”, od 1943 Stronnictwo Zrywu Narodowego). W 1945 wstąpił do PPR. Ukończył dwumiesięczny kurs Centralnej Szkoły PPR w Łodzi, po ukończeniu wykładał tam, następnie przeniesiono go do Wojewódzkiej Szkoły Partyjnej. Ukończył w okresie 1947–1948 kursy przygotowawcze na studia wyższe dla kandydatów bez matury i od października 1948 studiował na Uniwersytecie Łódzkim, nadal pracując w miejscowym szkolnictwie partyjnym. Pracę mgr przygotował pod kierunkiem Józefa Dutkiewicza o strajku powszechnym w Łodzi w 1933 roku. W 1951 przeniesiono go do Wydziału Historii Partii przy KC PZPR w Warszawie. W 1962 roku obronił na Wyższej Szkole Nauk Społecznych doktorat o strajkach w Łodzi w latach 1929–1933 (promotor Stanisław Arnold). Od 1970 roku pracował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. W 1979 habilitował się na podstawie książki Polityka KPP w ruchu zawodowym w latach 1926-1938. W 1989 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych, w tym roku przeszedł na emeryturę. W swojej pracy naukowej skupiał się na dziejach ruchu zawodowego i spółdzielczego. Był współzałożycielem i redaktorem pism: „Biuletyn Biura Historycznego CRZZ”, „Kwartalnika Historii Ruchu Zawodowego” i „Kwartalnik Historii i Teorii Ruchu Zawodowego”. Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[1].
Powszechny strajk włókniarzy Łodzi i okręgu w 1933 r., Warszawa: „Książka i Wiedza” 1958.
Ludzie walki : sylwetki łódzkich działaczy robotniczych, t. 1, Łódź: Wydawnictwa Łódzkie 1967.
Węzłowe zagadnienia ruchu robotniczego w Polsce w latach kryzysu gospodarczego : 1929-1933, Warszawa: Wydział Propagandy i Agitacji KC PZPR 1967.
Ruch strajkowy w przemyśle włókienniczym okręgu łódzkiego w latach kryzysu gospodarczego 1929-1933, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1969.
Kronika ruchu zawodowego w Polsce 1808-1939 : ważniejsze wydarzenia. Cz. 1, Ruch zawodowy na ziemiach polskich w okresie zaborów : lata 1808-1918. Cz. 2, Polska niepodległa : lata 1918-1939, Warszawa: Instytut Wydawniczy CRZZ 1972.
Syndykalizm, Warszawa: WSNS 1983.
(współautor: Henryk Cimek) Komunistyczna Partia Polski, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1984.
Ruch robotniczy w Polsce w latach 1929-1935, Warszawa: ANS 1986.
Komunistyczna Partia Polski a ruch zawodowy 1918-1938, Warszawa: ANS 1990.
Pamiętnik z lat młodzieńczych. Cz. 2, Wrzesień 1936 – styczeń 1945 : (pamiętnik młodego robotnika), Warszawa: Towarzystwo Naukowe im. Adama Próchnika 1996.
Pamiętnik z lat dziecinnych i wczesnomłodzieńczych : Sosnowiec, Łódź. Cz. 1, Do 1936 roku, Warszawa: Towarzystwo Naukowe im. Adama Próchnika 1997.
Bibliografia
Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463-479.
