Ten artykuł dotyczy pojazdu. Zobacz też: Lokomotywa, wiersz Juliana Tuwima.
Lokomotywa – kolejowy pojazd szynowy z własnym napędem, przeznaczony do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów (wagonów) po torach[1].
Charakterystyka
Lokomotywa w zasadzie nie przewozi ładunków (choć istnieją lokomotywy zawierające przedział bagażowy), zaś w przypadku rozbudowania o pomieszczenia służące do przewozu osób jest to wagon silnikowy.
Lokomotywa może być jedno-, dwu- lub wieloczłonowa. Czasem nosi nazwę głowicy napędowej (lokomotywa zespołowa), jeżeli stanowi integralną część składu pociągu (np. ICE lub TGV).
Moc silników zainstalowanych w lokomotywach dochodzi do 25 MW. Typowa moc lokomotywy ciągnącej pociąg pasażerski to 1–4 MW, zaś jednostki napędowe zainstalowane w składach klasy TGV mają moc (w zależności od napięcia w sieci trakcyjnej) od 3,4 do 12,2 MW.
Podział
Zależnie od sposobu napędu lokomotywy dzieli się na[2]:
↑Artur Rojek: Tabor i trakcja kolejowa. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. / Kolejowa Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 6. ISBN 978-83-930600-8-5.
↑Lokomotywa. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 159-161. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-09-04].
↑Paweł Zalewski, Piotr Siedlecki, Arkadiusz Drewnowski: Technologia transportu kolejowego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2013, s. 139. ISBN 978-83-206-1919-5.