Imię i nazwisko |
Leokadia Halama |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1911 |
Data i miejsce śmierci |
13 lipca 1996 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Andrzej Dembiński (1930–1937), |
Lata aktywności |
1927-1950 |
Loda Halama, właśc. Leokadia Halama (ur. 20 lipca 1911 w Czerwińsku nad Wisłą[1], zm. 13 lipca 1996 w Warszawie) – polska tancerka, aktorka, choreograf, primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie; siostra Zizi i Alicji.
Była córką tancerki Marty Cegielskiej i muzyka Stanisława Halamy. Urodziła się w trakcie tournée rodziców[2].
Zamiłowanie do tańca wyniosła z domu. W wieku 7 lat pobierała lekcje tańca u Bronisławy Niżyńskiej w Sankt Petersburgu. Jej rodzice prowadzili życie artystyczne, często zmieniając miejsce występów. Do Polski powrócili w 1921 w ramach jednego z ostatnich transportów repatriacyjnych (aby uzyskać pozwolenie na wyjazd z ZSRR musieli m.in. sfałszować miejsce urodzenia Lody, podając Czerwińsk nad Wisłą; ponadto odmłodzili córkę o dwa lata, podając rok 1911 jako datę jej urodzin)[2].
Początkiem jej kariery były od 1927 występy wraz z matką i trzema siostrami w rodzinnym zespole Siostry Halama. Występowały głównie w warszawskich teatrach rewiowych, takich jak Morskie Oko. Śpiewała również piosenki. Od 1929 była tancerką w balecie klasycznym, a w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie. Jej światowa kariera rozpoczęła się w Paryżu, gdzie zarekomendował ją Ignacy Jan Paderewski. Występowała także w Stanach Zjednoczonych i Japonii[2].
W czasie II wojny światowej prowadziła działalność konspiracyjną. W 1943 wyjechała do Szwajcarii, a potem Wielkiej Brytanii, później mieszkała i pracowała w Los Angeles. Do Polski wróciła na stałe w 1985, choć mieszkała na zmianę w Warszawie i Londynie.
W 1984 wydała wspomnienia pod tytułem Moje nogi i ja[2].
W 1996 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy[3].
Miała pięciu mężów. 2 lipca 1930 w kościele św. Aleksandra w Warszawie poślubiła Andrzeja Dembińskiego h. Nieczuja, z którym rozwiodła się w 1937[4]. Drugim mężem artystki został szwajcarski handlowiec polskiego pochodzenia Georges Golembiowski, który był jej wielką miłością. Ślub odbył się 13 listopada 1939 w cerkwi Świętej Trójcy na Podwalu w Warszawie. Z małżeństwa tego pochodził urodzony 27 maja 1941 w Warszawie syn Georges junior[5]. 13 lipca 1943 Golembiowski został śmiertelnie postrzelony podczas napadu rabunkowego na swoją warszawską firmę i trzy dni później zmarł w szpitalu w wieku 36 lat[6][7].
Trzecie małżeństwo, z lotnikiem Kazimierzem Dobrowolskim, zawarła wiosną 1946 w Londynie w celu uzyskania dokumentów uprawniających ją do stałego pobytu w Wielkiej Brytanii. W lipcu 1949 w Las Vegas wzięła ślub z czwartym mężem Larrym Lattą (Wawrzyńcem Łatą), który prowadził biuro asekuracyjne w Los Angeles i Chicago. Małżeństwo to zapewniło jej z kolei amerykański paszport i po roku zakończyło się rozwodem[2][8]. Latem 1957 w Londynie wyszła za mąż za aktora Stanisława Ruszałę, z którym rozwiodła się w 1961[9].
Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 257a-1-13)[10].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.