Leszek Elektorowicz (lata 70.) | |
Imię i nazwisko |
Lesław Witeszczak |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 maja 1924 |
Data i miejsce śmierci |
18 września 2019 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
"Zwierciadło w okruchach"; "W lochu Ferrary"; "Wiersze dla Marii"; "Ścieżka do królestwa" | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
• Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999) | |
Strona internetowa |
Leszek Elektorowicz, właśc. Lesław Witeszczak (ur. 29 maja 1924 we Lwowie, zm. 18 września 2019 w Krakowie[1]) – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz.
W czasie wojny był karmicielem wszy w Instytucie prof. Weigla we Lwowie. Maturę zdał na tajnych kompletach. Był żołnierzem AK. Ukończył studia z filologii angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1947 roku na łamach „Dziennika Literackiego”, przyjmując pseudonim Leszek Elektorowicz, pochodzący od nazwiska panieńskiego jego matki[2]. W latach 1950–1956 zaprzestał wszelkich publikacji i pracował w Bibliotece Jagiellońskiej, w Polskim Wydawnictwie Muzycznym jako korektor i w 1956/57 roku w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie jako nauczyciel języka angielskiego. W latach 1957–1971 był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Życie Literackie”; zwolniony z powodów politycznych. W latach 1972–1977 kierownik literacki teatru „Bagatela”, zwolniony za list protestacyjny przeciw represjom w Radomiu 1976 roku. W latach 1981–1983 współzałożyciel i członek redakcji miesięcznika „Pismo”. W latach 1958–1983 członek Związku Literatów Polskich, od 1980 w Zarządzie Głównym. Członek PEN Clubu, ZAIKS-u, członek założyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 1983–1989 członek Zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej. W 1966/67 roku uczestnik International Writing Program na University of Iowa. Prowadził wykłady na uniwersytetach USA (Berkeley, Austin, Chapel Hill, Durham), a także zajęcia z przekładu literackiego w Studium Literacko-Artystycznym na UJ. Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Był członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[3].
Był autorem tekstów publikowanych m.in. w „Twórczości”, „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym”, „Odrze”, „W drodze”, „Tygodniku Solidarność”, „Arce”, „Arcanach” (był stałym współpracownikiem tego pisma). Ogłaszał też teksty w pismach drugiego obiegu: „Zapis”, „Miesięcznik Małopolski”, „Czas Solidarności”. Jego wiersze i opowiadania były zamieszczane w zagranicznych antologiach i czasopismach w przekładach na język angielski, francuski, czeski, niemiecki, hebrajski.
Pochowany 24 września 2019 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.