ResponseEve, a responsive template by SiGa

Leonid Gajdaj
	; Leonid Gajdaj w 1941 roku
Prawdziwe imię i nazwisko	Leonid Iowicz Gajdaj
Data urodzenia	30 stycznia 1923
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1993 ; Moskwa, ZSRR
Zawód	reżyser
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Leonid Iowicz Gajdaj (ros. Леони́д И́ович Гайда́й; ur. 30 stycznia 1923 w mieście Swobodnyj w obwodzie amurskim; zm. 19 listopada 1993 w Moskwie) – radziecki reżyser filmowy, autor niezwykle popularnych komedii z lat 60. i 70. i 80.

Życiorys

Był synem kolejarza. W czasie II wojny światowej wstąpił na ochotnika do armii. Na froncie został ranny w nogę, wskutek wybuchu miny.

Absolwent Studium Teatralnego przy Teatrze Dramatycznym w Irkucku (1947). W 1955 ukończył studia na wydziale reżyserskim w moskiewskim WGIK^[1].

Najpopularniejszy jego film - komedia kryminalna „Brylantowa ręka“ - w 1995 roku wybrana została najlepszą komedią w historii radzieckiego kina.

Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie^[2].

1957: Daleka droga (Долгий путь)
1958: Narzeczony z tamtego świata (Жених с того света)
1960: Zmartwychwstały po raz trzeci Трижды воскресший)
1961: Pies Barbos i niezwykły cross (Пёс Барбос и необычный кросс)
1961: Bimbrownicy (Самогонщики)
1962: Ludzie interesu (Деловые люди)
1965: Operacja „Y”, czyli przypadki Szurika (Операция «Ы» и другие приключения Шурика)
1967: Kaukaska branka, czyli nowe przygody Szurika (Кавказская пленница, или Новые приключения Шурика)
1968: Brylantowa ręka (Бриллиантовая рука)
1971: Dwanaście krzeseł (12 стульев)
1973: Iwan Wasiljewicz zmienia zawód (Иван Васильевич меняет профессию)
1975: To niemożliwe! (Не может быть!)
1977: Incognito z Petersburga (Инкогнито из Петербурга)
1980: Po zapałki (За спичками)
1982: Totolotek-82 (Спортлото-82)
1985: Uwaga, niebezpieczeństwo! (Опасно для жизни!)
1990: Prywatny detektyw, czyli Operacja „Kooperacja” (Частный детектив, или Операция „Кооперация”)
1992: Na Deribasowskiej ładna pogoda, ale pada na Brighton Beach (На Дерибасовской хорошая погода, или На Брайтон Бич опять идут дожди)

Źródło:^[3]

Marcin Cybulski: ZSRR się śmieje. Filmy Leonida Gajdaja i radziecka kinematografia komediowa. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Grado, 2013. ISBN 978-83-62941-50-6.
Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew: Mała encyklopedia kina radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1987. ISBN 83-221-0446-4.
Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 113-121.

Lata 50.	Daleka droga (1957) Narzeczony z tamtego świata (1958, krótkometrażowy)
Lata 60.	Zmartwychwstały po raz trzeci (1960) Pies Barbos i niezwykły cross (1961, krótkometrażowy) Bimbrownicy (1961, krótkometrażowy) Ludzie interesu (1962) Operacja „Y”, czyli przypadki Szurika (1965) Kaukaska branka, czyli nowe przygody Szurika (1967) Brylantowa ręka (1968)
Lata 70.	Dwanaście krzeseł (1971) Iwan Wasiljewicz zmienia zawód (1973) To niemożliwe! (1975) Incognito z Petersburga (1977)
Lata 80.	Po zapałki (1980) Totolotek 82 (1982) Uwaga, niebezpieczeństwo! (1985)
Lata 90.	Prywatny detektyw czyli Operacja Kooperacja (1990) Na Deribasowskiej ładna pogoda, ale pada na Brighton Beach (1992)