Leon Laurysiewicz
Ilustracja
Zdjęcie z braćmi (Leon w środku)
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1798[1]
Peresołowice, Gubernia lubelska

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1854
Kraków

Profesor nauk teologicznych[2]
Specjalność: teologia pastoralna, wymowa kaznodziejska, katechetyka i dydaktyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

pomiędzy 1833 a 1835 – Uniwersytet Jagielloński
teologia pastoralna

Dziekan
Wydział

Wydział Filozoficzny UJ

Rektor[3]
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres spraw.

1843–1845

Poprzednik

Jan Kajetan Trojański

Następca

Adam Szymon Krzyżanowski

Leon Laurysiewicz (ur. 21 marca 1798 w Peresołowicach, zm. 18 czerwca 1854 w Krakowie)[1] – polski naukowiec i ksiądz greckokatolicki, teolog i filozof rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i prezes Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.

Życiorys

Urodził się w Peresołowicach w ówczesnej guberni lubelskiej[1]. Był synem kapłana unickiego, kanonika katedry unickiej w Chełmie Nikolausa Laurysiewicza[4]. W 1823 przyjął święcenia kapłańskie w obrządku greckokatolickim. Studiował w Warszawie na tamtejszym Uniwersytecie[1]

Od 1825 proboszczem parafii św. Norberta w Krakowie[2][1].

W 1833 objął katedrę religii, pedagogiki i języka greckiego na Wydziale Filozoficznym UJ jako zastępca profesora. Uzyskał tytuł doktora teologii. Od 1835 pracował już jako profesor i wykładał teologię pastoralną, wymowę kaznodziejską, katechetykę i dydaktykę oraz prowadził zajęcia dla głuchoniemych[2] (w latach 1842-1848). Kilkukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego, a w latach 1843-1845 był rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego[3] i prezesem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.

Zmarł w 1854 w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim[5][2].

Przypisy

  1. a b c d e Prezesi Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. tnk.krakow.pl. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  2. a b c d Lista Pamięci. Leon Laurysiewicz. uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  3. a b Poczet Rektorów UJ. uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-31]. (pol.).
  4. D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 276.
  5. Grób nie istnieje

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się