Lech Majewski
Ilustracja
Generał broni pilot Lech Majewski (2012)
generał broni pilot w st. spocz. generał broni pilot w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1952
Ostrowiec Świętokrzyski, Polska

Przebieg służby
Lata służby

19722015

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie
Siły Zbrojne RP

Jednostki

Dowództwo Sił Powietrznych
Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych

Stanowiska

Dowódca Sił Powietrznych
Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych

Późniejsza praca

doradca ministra obrony narodowej (2024– )[1]

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Lotniczy Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Milito Pro Christo” Medal „Pro Memoria” Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji” Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej Złota Odznaka „Za zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Wspólne szkolenie z Siłami Powietrznymi Izraela, marzec 2012
Wizyta w Izraelu, marzec 2012

Lech Lucjan Majewski (ur. 30 czerwca 1952 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – generał broni pilot Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Życiorys

Absolwent Technikum Hutniczo-Mechanicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim[2]. Myślał o podjęciu studiów w Krakowie na Akademii Górniczo-Hutniczej, jednak po odbyciu obozu Lotniczego Przysposobienia Wojskowego LPW-2 w Krośnie postanowił zostać lotnikiem[3].

W latach 1972–1976 był podchorążym Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie.

  • 1976–1982: pilot, starszy pilot, dowódca klucza, nawigator eskadry w 21 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego w Powidzu
  • 1982–1983: nawigator eskadry w 32 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego w Sochaczewie

W latach 1983–1986 był słuchaczem Wojskowej Akademii Lotniczej ZSRR.

  • 1986–1988: dowódca eskadry w 32 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego w Sochaczewie
  • 1988–1990: zastępca dowódcy 32 pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego ds. liniowych w Sochaczewie
  • 1990–1993: dowódca 1 pułku lotnictwa myśliwskiego „Warszawa” w Mińsku Mazowieckim
  • W latach 1993–1994 był słuchaczem Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego Akademii Obrony Narodowej.
  • 1994–1995: zastępca szefa Oddziału Wojsk Lotniczych 1 Korpusu Obrony Powietrznej w Warszawie
  • 1995–1998: szef Oddziału Wojsk Lotniczych 3 Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu
  • 1998–1999: zastępca szefa Szefostwa Wojsk Lotniczych Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie
  • 1999–2003: dowódca 3 Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu
  • 2003–2004: dowódca Centrum Operacji Powietrznych – zastępca dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie
  • W latach 2004–2005 był słuchaczem Narodowego Uniwersytetu Obrony Stanów Zjednoczonych.
  • 2005-2007: dowódca Centrum Operacji Powietrznych – zastępca dowódcy Sił Powietrznych w Warszawie

W 2007 roku objął stanowisko asystenta szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego do spraw Sił Powietrznych.

25 lutego 2011 roku złożył w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w Warszawie zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu powietrznym przez załogę Jaka-40 w dniu 10 kwietnia 2010 roku (zob. katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku)[4]. 20 maja 2010 roku został Dowódcą Sił Powietrznych[5]. 17 grudnia 2013 roku w Belwederze Prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył mu akt zwolnienia ze stanowiska dowódcy Sił Powietrznych i akt mianowania z dniem 1 stycznia 2014 roku na stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[6][7][8]. 30 czerwca 2015 roku zakończył zawodową służbę wojskową i przeszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku 63 lat[9][10][11].

Jest pilotem klasy mistrzowskiej, z nalotem około 2000 godzin. Pilotował wszystkie polskie warianty myśliwca MiG-21 oraz MiG-29. Pierwsze doświadczenia lotnicze zdobywał za sterami TS-8 Bies, Lim-2, SBLim-2A i TS-11 Iskra. Jako jeden z pierwszych Polaków wykonał loty zapoznawcze za sterami odrzutowców F-16, Mirage 2000, Hawk, M-346 i F/A-18.

Jest profesorem wizytującym Akademii Obrony Narodowej, przewodniczącym konwentu Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i członkiem rady naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych. Posługuje się językami: angielskim i rosyjskim.

9 kwietnia 2019 roku został zatrzymany przez żandarmerię wojskową w wyniku śledztwa prowadzonego przez Wydział ds. Wojskowych Prokuratury Okręgowej w Warszawie. Śledztwo dotyczy m.in. działania na szkodę interesu publicznego oraz niedopełnienia obowiązków służbowych przy organizacji Radom Air Show w latach 2010–2015[12][13].

Awanse

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Znani generałowie doradzają ministrowi. Kosiniak-Kamysz rozmawiał z gen. Andrzejczakiem. rp.pl. [dostęp 2024-02-02].
  2. Absolwenci THM w latach 1970–1979. zs3ostrowiec.pl. [dostęp 2014-01-05].
  3. Ostrowczanin pokierują polską armią. ostrowiecka.pl. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 stycznia 2014)].
  4. Komunikat Naczelnej Prokuratury Wojskowej. npw.gov.pl, 25 lutego 2011. [dostęp 2013-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2013)].
  5. M.P. z 2010 r. nr 44, poz. 622.
  6. Nominacje dla nowych dowódców. polska-zbrojna.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
  7. Uroczystość wręczenia aktu mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. prezydent.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
  8. Prezydent RP wręczył akt mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ. bbn.gov.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-17].
  9. a b Pożegnanie z zawodową służbą wojskową. mon.gov.pl, 29 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-30].
  10. Przekazywanie dowodzenia Dowództwem Generalnym. dgrsz.mon.gov.pl, 30 czerwca 2015. [dostęp 2015-07-01].
  11. a b Gen. Różański nowym dowódcą generalnym RSZ. mon.gov.pl, 1 lipca 2015. [dostęp 2015-07-01].
  12. Były dowódca Sił Powietrznych zatrzymany. [w:] Portal „Defence24”. defence24.pl [on-line]. Defence24 Sp. z o.o., 2019-04-09. [dostęp 2019-04-10].
  13. Naprawił lotnictwo wojskowe. Usłyszał zarzuty. Kulisy zatrzymania generała Lecha Majewskiego [online], Onet Wiadomości, 13 maja 2019 [dostęp 2019-10-25] (pol.).
  14. M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610.
  15. M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697.
  16. M.P. z 2015 r. poz. 851 – pkt 1.
  17. M.P. z 2012 r. poz. 977 – pkt 1.
  18. Nominacje i odznaczenia na dziedzińcu Pałacu. prezydent.pl, 15 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-15].
  19. M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644 – pkt 34.
  20. M.P. z 1995 r. nr 62, poz. 689 – pkt 23.
  21. M.P. z 2014 r. poz. 348 – pkt 30.
  22. a b Najbardziej lotniczy dzień w roku. dgrsz.mon.gov.pl, 28 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-28].
  23. gen. Majewski odznaczony Odznaką SG WP. mon.gov.pl, 2011. [dostęp 2013-12-18].
  24. Bp Guzdek do żołnierzy Dowództwa Generalnego: wiernie służyć Ojczyźnie, to stać po stronie dobra i prawdy w sercu. ordynariat.wp.mil.pl, 22 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-25].
  25. Odznaczenia za działalność na rzecz niepodległości. polskieradio.pl, 27 marca 2012. [dostęp 2013-08-29].
  26. Biskup Józef Guzdek uhonorowany złotym medalem – Za zasługi dla Policji. ordynariat.wp.mil.pl, 20 lipca 2013. [dostęp 2013-12-18].
  27. Order Legii Honorowej dla generała Majewskiego. sp2013.sp.mil.pl, 12 listopada 2013. [dostęp 2013-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].

Bibliografia

  • Asystent Szefa Sztabu Generalnego WP ds. Sił Powietrznych, gen. broni pil. Lech MAJEWSKI
  • Gen. Hermaszewski i gen. Majewski (zdjęcie) – grudzień 2013 (sp.mil.pl)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się