| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stan | |||||
| Data założenia |
1576[1] | ||||
| Burmistrz |
Ricardo Alanís | ||||
| Powierzchnia |
1183 km² | ||||
| Wysokość |
1800 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+52 477 | ||||
| Kod pocztowy |
37000–37590 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
11 | ||||
Położenie na mapie Guanajuato  | |||||
Położenie na mapie Meksyku  | |||||
 21°07′21″N 101°41′19″W/21,122500 -101,688611
| |||||
| Strona internetowa | |||||
León, oficjalnie León de los Aldamas – miasto położone w środkowym Meksyku, w stanie Guanajuato, na wysokości około 1800 m n.p.m. Jako miasto centralne liczy sobie 1,1 mln mieszkańców, a jako zespół miejski 1,4 mln (według danych z 2003 r.). Jest szóstym co do wielkości miastem Meksyku.
W mieście rozwinął się przemysł obuwniczy, skórzany, włókienniczy, maszynowy, metalowy oraz chemiczny[1]. León jest ważnym ośrodkiem regionu rolniczego, cieszy się dużą popularnością wśród turystów ze względu na liczne muzea, katedrę w stylu barokowym i pałac. Znajduje się tu także lotnisko.
1 lipca i 2 listopada 1943 dotarły do León transporty z 1432 uchodźcami polskimi (w tym ponad 800 dziećmi), zaproszonymi przez rząd Meksyku – po uzgodnieniu z premierem Sikorskim notą dyplomatyczną z 30 grudnia 1942 – do osiedlenia się na specjalnie wyremontowanej i rozbudowanej pod nadzorem profesora Erica Philbrooka Kelly’ego hacjendzie Santa Rosa pod miastem León. Uchodźcy zostali rozlokowani w prawie 400 pokojach w kilkunastu budynkach. Zostały dla nich wybudowane szpital, pralnia, teatr, piekarnia, pięć sal warsztatowych i dwa baseny. Szkoła urządzona została w starym młynie, na miejscu znajdowała się też kaplica i świetlica, a pod koniec 1945 wybudowany został sierociniec dla 300 dzieci, którymi opiekowała się Rada Polonii Amerykańskiej i siostry felicjanki[2].
7 września 2013 w Muzeum Sztuki i Historii odbył się wernisaż wystawy zorganizowanej z okazji 70. rocznicy przybycia Polaków do León, a następnego dnia na terenie hacjendy odsłonięto tablicę pamiątkową[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
