Kultury archeologiczne V wieku n.e.

     kultura praska

     kultura pieńkowska

Kultury archeologiczne w III wieku

     Pierwotne siedziby Gotów (Götaland)

     Gotlandia

     kultura wielbarska

     kultura czerniachowska

     Imperium Romanum

Kultura pieńkowska (ang. Pen'kovka culture) – kultura archeologiczna wczesnego średniowiecza rozwijająca się między V–VII w. n.e., na terenach obecnej środkowej i południowej Ukrainy od środkowego Dniestru po lewobrzeże środkowego Dniepru. W VI w. n.e. kultura ta przeniknęła na wschodnie tereny Rumunii w dorzecze dolnego Dunaju. Nazwa kultury pochodzi od eponimicznego stanowiska archeologicznego w miejscowości Pieńkiwka (ukr. Пeнькiвкa) na Ukrainie, niedaleko Winnicy.

Kultura pieńkowska rozwinęła się na bazie wcześniejszej kultury kijowskiej w dorzeczu środkowego naddnieprza. Na kulturę pieńkowską wpłynęły w znaczącym stopniu koczownicze plemiona Antów wspomniane w kronice Jordanesa.

Na obszarze zajmowanym przez kulturę pieńkowską między VIII/IX w. n.e. wykształciły się następnie kultury archeologiczne Słowian wschodnich.

Cechy charakterystyczne:

  • bogate znaleziska tzw. darów grobowych, m.in. brązowych i srebrnych ozdób oraz części stroju, skarby na terenie grodzisk

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się