Księstwo Benewentu – księstwo założone w południowej Italii w 571 roku przez longobardzkiego księcia Zotto[1]. Nazwa pochodzi od miasta Benewent, będącego jego stolicą. W 774 roku[2], po podboju Królestwa Longobardów przez Karola Wielkiego, Księstwo Benewentu pozostało przez pewien czas niezależne, a jego władca Arechis II uzyskał tytuł książęcy.
Po konfliktach (w tym po wypędzeniu dziedzicznych książąt przez lud w 1050 oraz wskutek ekspansji Normanów), księstwo zostało w latach 1051 i 1053 stopniowo podporządkowane papiestwu. Po ponownym podboju przez Normanów (ok. 1074) mianem księcia Benewentu tytułował się (od 1078) ich władca Robert Guiscard, który jednak w 1081 ponownie przekazał księstwo pod władzę papieską (Państwa Kościelnego).
Księstwo odnowiono w latach 1806-1815, a tytuł księcia Benewentu nosił Talleyrand - Wielki Szambelan i minister napoleoński.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.