Kościół Bożego Ciała w Kroszynie
Kroszyn
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Populacja (2009)
• liczba ludności


730

Nr kierunkowy

+375 163

Kod pocztowy

225362

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kroszyn”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kroszyn”
Ziemia53°11′N 26°09′E/53,183333 26,150000
Multimedia w Wikimedia Commons

Kroszyn (biał. Крошын) – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie baranowickim. Położony jest na prawym brzegu rzeki Szczary, lewym dopływie Niemna. 730 mieszkańców (2010), 266 gospodarstw domowych (2005). Siedziba parafii prawosławnej (pw. św. Pantelejmona)[1] i rzymskokatolickiej (pw. Bożego Ciała).

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[2].

W XIX w. w powiecie nowogródzkim[3].

W II Rzeczypospolitej w woj. nowogródzkim, w powiecie baranowickim. Należał do gminy Stołowicze[4]. W 1921 roku liczył 411 mieszkańców[5]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Odezwa – budowa kościoła katolickiego w 1930 r. (miejsce przechowywania: Archiwum Państwowe w Poznaniu).
strona 1
strona 2

W średniowieczu Kroszyn był siedzibą rodową książąt Kroszyńskich[6].

Znajdują się tu cerkiew, kościół oraz przystanek kolejowy Kroszyn na linii Moskwa – Mińsk – Brześć.

Przypisy

  1. ↑ Барановичское благочиние → 12. Приход храма Святого Великомученика и Целителя Пантелеимона а.г.Крошин Барановичского района. pinskeparh.by. [dostęp 2020-12-30]. (ros.).
  2. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
  3. ↑ Kroszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 168.
  4. ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Część I – Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  6. ↑ J. Wolff Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa 1895 (reprint Warszawa 1994).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się