Widok na miasto z Jeniseju | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Burmistrz |
Siergiej Wasiliewicz Jeriomin | ||||
Powierzchnia |
353,9 km² | ||||
Wysokość |
287 m n.p.m. | ||||
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+7 (39 12) | ||||
Kod pocztowy |
660000–660136 | ||||
Tablice rejestracyjne |
24 | ||||
Podział miasta |
7 rejonów: Żeleznodorożnyj (Железнодорожный), Kirowskij (Кировский), Leninskij (Ленинский), Oktjabrskij (Октябрьский), Swierdlowskij (Свердловский), Sowietskij (Советский) i Centralnyj (Центральный) | ||||
Położenie na mapie Kraju Krasnojarskiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
56°00′N 93°00′E/56,000000 93,000000 | |||||
Strona internetowa |
Krasnojarsk (ros. Красноярск) – miasto w Rosji, trzecie co do wielkości miasto Syberii, położone nad rzeką Jenisej; stolica Kraju Krasnojarskiego; 1 093 771 mieszkańców (2020). Wraz z aglomeracją liczy 1,155 mln mieszkańców (stan na 2012), dzięki czemu stanowi 12. miasto w Rosji pod względem liczby ludności. Port rzeczny, węzeł kolejowy.
W okolicy Park Narodowy „Słupy Krasnojarskie”[1].
Miasto zostało założone w lipcu 1628 roku przez kozaków bojara Andrzeja Dubieńskiego jako ostróg dla obrony przed Tatarami, zamieszkującymi wybrzeże Jenisieju. Pierwotną nazwą miasta był „Krasnyj jar” od tatarskiej nazwy miejscowości „Kyzył Dżar”, czyli „czerwone wzgórze”. Obecną nazwę nadano po otrzymaniu praw miejskich w 1690 roku.
Szybki wzrost Krasnojarska rozpoczął się po doprowadzeniu do miasta Traktu Moskiewskiego (obecna autostrada M53), która połączyła Krasnojarsk z Aczyńskiem, Kańskiem i resztą Rosji. Odnalezienie w okolicach miasta zasobów złota i wybudowanie w 1895 roku kolei przyśpieszyło rozwój miasta.
Od 1822 roku miasto pozostaje stolicą guberni jenisejskiej.
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, chemiczny, stoczniowy, elektrotechniczny, celulozowo-papierniczy, materiałów budowlanych, gumowy oraz włókienniczy[2]. Ponadto w mieście produkuje się pianina[2].
Miasto zostało wybrane na gospodarza Zimowej Uniwersjady w 2019 roku.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.