Królestwo Norwegii
Kongeriget Norge
1814
Flaga
Herb Norwegii
Flaga Herb
Hymn: Norges Skaal
(Toast Norweski)
Położenie Norwegii
Konstytucja

Konstytucja Norwegii z 17 maja 1814

Język urzędowy

norweski, duński,

Stolica

Christiania

Ustrój polityczny

królestwo

Głowa państwa

król Chrystian Fryderyk[1]

Powierzchnia
 • całkowita


324 220 km²

Liczba ludności (1814)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


902 100
3 osób/km²

Data powstania

17 maja 1814

Zawarcie unii ze Szwecją i wybór Karola XIII na króla

4 listopada 1814

Królestwo Norwegii – niepodległe państwo, powstałe po zerwaniu unii duńsko-norweskiej. Istniało pomiędzy majem a listopadem 1814 roku.

Historia

Po wojnach napoleońskich oraz niszczącej wojnie z Wielką Brytanią toczonej w latach 1807–1814 pokonane Dania i Norwegia musiały na podstawie traktatu kilońskiego przekazać Szwecji całość obszarów Norwegii. Zamorskie posiadłości Norwegii zostały zatrzymane przez Danię. Norwegowie nie pogodzili się z warunkami pokoju i 17 maja 1814 ogłosili pełną niezależność, kończąc swój związek z Danią i nie dopuszczając do unii ze Szwecją. Królem Norwegii wybrano księcia Chrystiana Fryderyka. Niezależność Norwegii skończyła się już w sierpniu, gdyż w wyniku szwedzkiej inwazji Norwegia zmuszona została do unii personalnej ze Szwecją, pozostając przy swojej liberalnej konstytucji i oddzielnych urzędach z wyjątkiem służby zagranicznej. Unia norwesko-szwedzka przetrwała do 1905 roku.

Przypisy

  1. Król Danii w latach 1839–1848 jako Christian VIII.

Bibliografia

  • Tadeusz Cieślak, Zarys historii najnowszej krajów skandynawskich, PWN, Warszawa 1978
  • Andrzej Bereza-Jarociński, Zarys dziejów Norwegii, PWN, Warszawa 1991

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się