Królestwo Anglii
Regnum Anglorum
Kingdom of England
Reaume d’Angleterre
Realme d'Engleterre
927–1649
1660–1707
Flaga
Herb Anglii
Flaga Herb
Dewiza: (francuski) Dieu et mon droit
(Bóg i moje prawo)
Położenie Anglii
Królestwo Anglii w 1190
Język urzędowy

łacina
staroangielski (de facto do 1066)
normandzki/anglo-normandzki (de jure od 1066 do XV wieku)
angielski (de facto stopniowo wypiera normandzki od XII wieku)

Stolica

Winchester
Londyn (od XI wieku)

Ustrój polityczny

monarchia

Pierwszy król

Athelstan

Ostatni król

Anna Stuart

Zależne od

 Normandii (1066–1204)

Waluta

funt szterling

Data powstania

927

Akt unii

1 maja 1707

Religia dominująca

katolicyzm (927–1534)
anglikanizm (1534–1646; 1660–1707)
purytanizm (1646–1660)

Mapa Anglii
Imperium Plantagenetów pod panowaniem Henryka II (1154-1189)

Królestwo Anglii (łac. Regnum Anglorum, ang. Kingdom of England, stfr. Reaume d’Angleterre, ang-nor. Realme d'Engleterre[1]) – historyczne królestwo w zachodniej Europie, które istniało od 927 do 1707 roku. Zajmowało południową, większą część wyspy Wielka Brytania, na obszarze znanym dziś jako Anglia i Walia. Na północy królestwo graniczyło z Królestwem Szkocji, z którym zostało następnie połączone unią realną jako Królestwo Wielkiej Brytanii na mocy warunków aktu unii z 1707 roku.

Najważniejsza królewska rezydencja mieściła się początkowo w mieście Winchester, w hrabstwie Hampshire, ale Londyn oraz Gloucester posiadały niemal równorzędny status – szczególnie Londyn, który de facto stał się stolicą królestwa na początku XII wieku.

Zobacz też

Przypisy

  1. Les Anglais parlent-ils normand ?. 28 listopada 2018.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się