Kozłów
Козлів
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Powierzchnia

7 km²

Wysokość

348 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


1819[1]

Nr kierunkowy

+380 3547

Kod pocztowy

47631

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kozłów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kozłów”
Ziemia49°33′15,5″N 25°20′48,4″E/49,554306 25,346778
Strona internetowa

Kozłów (ukr. Козлів) – osiedle typu miejskiego (dawniej miasto) na Ukrainie w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego[2], nad rzeczkami Wosuszka i Cycorka.

Historia

Pierwsza wzmianka pisemna o Kozłowie pochodzi z 1448 r. Kolejna wzmianka zawarta jest piśmie króla Kazimierza Jagiellończyka, który na cel rozbudowy miejscowości przekazał szlachcicowi Albertowi Borowskiemu 200 marek polskich. Z kolei król Aleksander Jagiellończyk darował wieś arcybiskupstwu lwowskiemu, wyrażając jednocześnie zgodę na przekształcenie jej w miasto. Natomiast król Stefan Batory wydał w 1577 r. rozporządzenie nakazujące odbudowę miasta po najeździe Tatarów[3].

W 1735 r. w Kozłowie arcybiskup lwowski Jan Skarbek wzniósł drewniany kościół pw. Podwyższenia Krzyża. W jego bocznej kaplicy umieszczono obraz Pana Jezusa Cierpiącego, który zasłynął jako cudowny. Ze względu na szybko rozwijający się kult arcybiskup Wacław Hieronim Sierakowski nakazał na miejscu kościoła drewnianego wznieść murowany, który w 1775 r. konsekrował pw. Matki Bożej Różańcowej. Rozpoczęto też w innym miejscu budowę kolejnego kościoła rzymskokatolickiego, ale niedokończony obiekt przekazano wiernym greckokatolickim, którzy przebudowali go na cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pana Jezusa Chrystusa, konsekrowaną w 1896 r.[4].

W połowie XIX w Kozłowie zbudowano też drewnianą, dwuklasową szkołę. W 1932 r, na jej miejscu powstała szkoła murowana, czteroklasową, która przyjęła imię Mikołaja Kopernika[5].

Za II Rzeczypospolitej Kozłów należał do powiatu brzeżańskiego w województwie tarnopolskim. 1 lipca 1925 Kozłów przeniesiono do powiatu tarnopolskiego[6]. 1 sierpnia 1934 gminę Kozłów (z samym Kozłowem) przemianowano na gmina Kozłów I, ze względu na utworzenie oddzielnej gminy wiejskiej z siedzibą w Kozłowie o nazwie Kozłów II[7]. Pod okupacją 1941-44 siedziba nowej gminy Kozłów.

Od maja do lipca 1944 r. na terenie Kozłowa i okolic utrzymywał się front niemiecko-radziecki, co doprowadziły do wielkich strat wśród ludności cywilnej. Zniszczono też znaczną cześć budynków, w tym kościół pw. Matki Bożej Różańcowej, który Niemcy wysadzili 2 lipca tegoż roku. Spod gruzów proboszcz parafii wydobył cudowny obraz Pana Jezusa, który dziś znajduje się w kościele w Cewkowie k. Lubaczowa[8]

Po II wojnie światowej Polacy zamieszkujący Kozłów zostali przesiedleni do Kuniowa koło Kluczborka i Prężynki koło Prudnika[9].

W 1961 Kozłów otrzymał status osiedla miejskiego.

W 1989 liczyło 2041 mieszkańców[10].

W 2013 liczyło 1846 mieszkańców[11].

Ludzie urodzeni w Kozłowie

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.65
  2. Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
  3. Henryk Kleinrok, Moje miasteczko Kozłów, „Cracovia Leopolis nr 3 (51) 2007”, s. 8-13, ISSN 1234-8600.
  4. 4you.net.pl, Cracovia Leopolis - historia i kultura Lwowa oraz Małopolski Wschodniej [online], cracovia-leopolis.pl [dostęp 2023-02-01].
  5. Henryk Kleinrok, Tamże.
  6. Dz.U. z 1925 r. nr 65, poz. 456
  7. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 667
  8. Cracovia Leopolis - historia i kultura Lwowa oraz Małopolski Wschodniej [online], cracovia-leopolis.pl [dostęp 2023-02-01].
  9. Miejscowości osiedleń grupowych ludności wiejskiej pochodzącej z obszaru Polski w granicach do 1939 r. [online], brozbar.cieplowizja.pl [dostęp 2022-10-09].
  10. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ukr.)
  11. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  12. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Zmarł Henryk Kleinrok, syn Ziemi Tarnopolskiej [online], Ks.Tadeusz Isakowicz-Zaleski [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  13. Henryk Kleinrok, dz. cyt.
  14. Cracovia Leopolis - historia i kultura Lwowa oraz Małopolski Wschodniej [online], cracovia-leopolis.pl [dostęp 2023-02-01].

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się