Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1926 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 listopada 2016 |
Prezydent Republiki Greckiej | |
Okres |
od 10 marca 1995 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Konstandinos (Kostis) Stefanopulos (gr. Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος; ur. 15 sierpnia 1926 w Patras, zm. 20 listopada 2016 w Atenach[1]) – grecki prawnik i polityk, poseł do Parlamentu Hellenów i minister, w latach 1995–2005 prezydent Grecji.
Z wykształcenia prawnik, ukończył studia na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach. W latach 1954–1974 praktykował jako adwokat w Patras. Był działaczem Narodowej Unii Radykalnej Konstandinosa Karamanlisa. Mandat poselski po raz pierwszy uzyskał w 1964 w okręgu wyborczym Achaja. Do aktywnej polityki powrócił w okresie demokratyzacji po upadku junty czarnych pułkowników, dołączając do Nowej Demokracji. W 1974 został ponownie deputowanym, reelekcję uzyskiwał w wyborach w 1977, 1981, 1985 i czerwcu 1989[2].
W 1974 wszedł w skład prowizorycznego rządu jedności narodowej Konstandinosa Karamanlisa jako sekretarz stanu w ministerstwie handlu. Od listopada 1974 do września 1976 był ministrem spraw wewnętrznych. Od września 1976 do listopada 1977 pełnił funkcję ministra spraw społecznych, zaś w latach 1977–1981 w randze ministra kierował gabinetem premiera. Od 1981 do 1985 pełnił funkcję sekretarza i rzecznika klubu poselskiego ND. W 1985 bez powodzenia starał się o przywództwo w Nowej Demokracji, przegrywając z Konstandinosem Mitsotakisem. 6 września 1985 wraz z kilkunastoma posłami odszedł z ND, założył wówczas partię DIANA. Ugrupowanie to nie odnosiło wyborczych sukcesów; Konstandinos Stefanopulos kierował nim do 1994, kiedy to partia ta zawiesiła swoją działalność.
8 marca 1995 został wybrany przez grecki parlament na urząd prezydenta. Jego kandydaturę wysunęła Wiosna Polityczna, a zaaprobował również socjalistyczny PASOK. W głosowaniu poparło go 181 parlamentarzystów. Stanowisko objął 10 marca 1995, zastępując Konstandinosa Karamanlisa[3]. 8 lutego 2000 wybrany na drugą kadencję 269 głosami posłów PASOK-u i Nowej Demokracji. Zakończył urzędowanie 12 marca 2005, gdy na prezydenta został zaprzysiężony jego następca Karolos Papulias[3].
Konstandinos Stefanopulos był żonaty, jego małżonka zmarła przed nim. Miał troje dzieci.
Jako prezydent z urzędu (ex officio) był wielkim mistrzem orderów: Zbawiciela, Jerzego I, Honoru, Feniksa i Dobroczynności[4].
Odznaczony również Orderem Orła Białego (Polska, 1996)[5], Wielkim Łańcuchem Orderu Sikatuny (Filipiny, 1997), Krzyżem Wielkim Orderu Witolda Wielkiego (Litwa, 1997), Krzyżem Wielkim Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 1999)[6], Wielkim Orderem Króla Tomisława (Chorwacja, 1998)[7], Łańcuchem Orderu Karola III (Hiszpania, 1998)[8], Wielką Gwiazdą Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (Austria, 1999)[9], Orderem Trzech Gwiazd I klasy (Łotwa, 1999)[10], Łańcuchem Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 1999)[11], Łańcuchem Orderu Gwiazdy (Rumunia, 1999)[12], Złotym Orderem Wolności (Słowenia, 1999)[13], Orderem Serafinów (Szwecja, 1999)[14], Orderem Podwójnego Białego Krzyża I klasy (Słowacja, 2000)[15], Krzyżem Wielkim Orderu Sokoła (Islandia, 2001)[16], Orderem Zasługi Republiki Włoskiej w klasie Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą (Włochy, 2001)[17], Krzyżem Wielkim Orderu Świętego Olafa (Norwegia, 2004)[18].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.