 portret pędzla Marcello Bacciarellego | |
 Pogoń Litewska | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1695 |
| Data i miejsce śmierci |
27 października 1759 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
z Stanisławem Poniatowskim: |
Konstancja Zofia z Czartoryskich Poniatowska (ur. 19 lutego 1695 w Warszawie, zm. 27 października 1759 w Malczycach[1]) – polska arystokratka, starsza córka Kazimierza Czartoryskiego i Izabeli Elżbiety Morsztyn. Matka króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego.
16 września 1720 w kościele św. Jana w Warszawie poślubiła Stanisława Poniatowskiego. Z małżeństwa Konstancji i Stanisława pochodziło dziewięcioro dzieci:
Konstancja Poniatowska opisywana była jako osoba niezwykle inteligentna i ambitna, lecz zarazem cechowała ją religijność granicząca z dewocją. Najprawdopodobniej to za jej przyczyną jej drugi syn Franciszek został w młodym wieku przeznaczony do stanu duchownego wysłany do seminarium[2]. We wrześniu 1733 Konstancja wraz z dziećmi wyjechała do Gdańska, gdzie mieszkała przez kolejne sześć lat, dbając o wszechstronną edukację swoich dzieci. W 1739 wróciła do Warszawy, gdzie trwała budowa pałacu Poniatowskich przy Krakowskim Przedmieściu projektu Jana Zygmunta Deybla[3]. Początkowo współpracująca wraz z braćmi w ramach stronnictwa Familia, pod koniec życia Konstancja wycofała się z życia politycznego i pokłóciła z rodzeństwem[4]. Została pochowana w kościele w Janowie[5] (obecnie Iwano-Frankowe), gdzie istniał jej nagrobek z epitafią na tablice marmurowej[6].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
