Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Zawód | |
Zespoły | |
Anawa | |
Odznaczenia | |
Konrad Mastyło (ur. 11 lutego 1960 w Stalowej Woli) – polski muzyk, kompozytor, pianista, organista, pedagog.
Wychował się w Stalowej Woli. Ukończył Szkołę Muzyczną im. I.J. Paderewskiego. Od czasu wizyty w kościele pod wezwaniem Świętej Trójcy w Rudniku stał się miłośnikiem muzyki organowej. Jego dziadek Franciszek Mastyło przez 50 lat był organistą w Biszczy[1]. W 1979 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Komisji Edukacji Narodowej. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie[2].
Od wielu lat jest pianistą Piwnicy pod Baranami. Był członkiem zespołu Marka Grechuty – Anawa. Współpracuje m.in. z Jackiem Wójcickim, Anną Szałapak, Beatą Rybotycką, Elzbietą Towarnicką, Ireną Santor, Zbigniewem Preisnerem, Przemysławem Brannym[3].
Od wielu lat związany z teatrem STU jako pianista i aktor („Szczęśliwe dni” S. Beckett, „Sonata Belzebuba” S.I. Witkiewicz).
16 października 2009 roku otrzymał tytuł VI Ambasadora Stalowej Woli. Uroczyste nadanie tytułu miało miejsce podczas benefisu Mastyły w Miejskim Domu Kultury jego rodzinnego miasta[4]. Wydarzenie to zgromadziło tłumy ludzi i odbiło się szerokim echem w życiu kulturalnym miasta. Wystąpili m.in. Grzegorz Turnau, Zbigniew Wodecki, Beata Rybotycka, Zbigniew Preisner, Skaldowie, Jacek Wójcicki, Kuba Badach. Organizatorzy otrzymali kulturalną nagrodę wręczaną przez prezydenta miasta – Gałązkę Sosny[5]. Konrad Mastyło chętnie przyjeżdża do Stalowej Woli na występy (m.in. koncert z okazji 60. rocznicy nadania praw miejskich w 2005 roku, Koncert Dobroczynny w 2007 roku), ale także prywatnie. Uczestniczy w życiu kulturalnym Stalowej Woli. Jest autorem muzyki do hymnu miasta.
Obecnie mieszka w Krakowie i pracuje jako wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego oraz nauczyciel w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży.
W 2016 roku został odznaczony brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
Jest wykonawcą muzyki do wielu znanych filmów i seriali, m.in.:
oraz do spektakli teatralnych z muzyką Zygmunta Koniecznego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Zbigniewa Preisnera[8].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.