ResponseEve, a responsive template by SiGa

Konrad I oleśnicki

Pieczęć Konrada z 1312
Książę głogowsko-żagański i Wielkopolski (razem z braćmi: Henrykiem, Janem, Bolesławem i Przemkiem)
Okres	od 9 grudnia 1309 do 29 lutego 1312
Poprzednik	Henryk III głogowski
Następca	podział księstwa między braci
Książę Oleśnicki (razem z bratem Bolesławem)
Okres	od 29 lutego 1312 do 1313
Poprzednik	wspólne rządy braci w księstwie głogowsko-żagańskim
Następca	Bolesław oleśnicki
Książę Namysłowski (do 1313 razem z bratem Bolesławem)
Okres	od 29 lutego 1312 do 10 sierpnia 1323
Poprzednik	wspólne rządy braci w księstwie głogowsko-żagańskim
Następca	Bolesław III Rozrzutny
Książę gnieźnieński (razem z bratem Bolesławem)
Okres	od 29 lutego 1312 do 1313
Poprzednik	wspólne rządy braci w Wielkopolsce
Następca	Bolesław oleśnicki
Książę kaliski (do 1313 razem z bratem Bolesławem)
Okres	od 29 lutego 1312 do 1314
Poprzednik	wspólne rządy braci w Wielkopolsce
Następca	Władysław Łokietek
Książę oleśnicki
Okres	od 1320/21 do 22/27 grudnia 1366
Poprzednik	Bolesław oleśnicki
Następca	Konrad II oleśnicki
Książę kozielski
Okres	od 1357 do 22/27 grudnia 1366
Poprzednik	Bolesław bytomski
Następca	Konrad II oleśnicki
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie (Piastowie oleśniccy)
Data urodzenia	między 1292 a 1298
Data śmierci	22 lub 27 grudnia 1366
Miejsce spoczynku	Sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy
Ojciec	Henryk III głogowski
Matka	Matylda brunszwicka
Żona	Elżbieta Eufemia
Dzieci	Konrad II oleśnicki Jadwiga
Multimedia w Wikimedia Commons

Konrad I oleśnicki (ur. między 1292 a 1298, zm. 22 lub 27 grudnia 1366) – syn Henryka III głogowskiego i Matyldy brunszwikiej, tytułował się Dziedzicem Królestwa Polskiego (Heres Regni Polonie). Książę kaliski 1312–1313, namysłowski 1312–1323, oleśnicki 1320/1321–1366, na połowie Bytomia 1359–1366 oraz kozielski 1357–1366.

Po śmierci ojca, która nastąpiła 9 grudnia 1309 r. Konrad wraz z czwórką braci (Henrykiem, Bolesławem, Janem oraz Przemkiem) znalazł się pod opieką rady regencyjnej, na czele której stanęła księżna-wdowa Matylda brunszwicka. W 1312 r. Głogowczycy zostali dopuszczeni do rządów - Konrad i Bolesław objęli władzę we wschodniej części Księstwa Głogowskiego z Gnieznem, Kaliszem, Namysłowem i Oleśnicą, zaś w zachodniej – z m.in. Głogowem, Poznaniem, Ścinawą i Żaganiem rządził Henryk IV wraz z dwójką młodszych braci, którym stopniowo wydzielał własne dzielnice. Księżna-wdowa do swojej śmierci w 1318 r. zarządzała przyznanym jej jako oprawa wdowia Głogowem. Najprawdopodobniej już w roku 1313 część wschodnie podzielona została na dwa księstwa: kalisko-namysłowskie Konrada oraz oleśnicko-gnieźnieńskie Bolesława. Taki podział utrzymał się do śmierci Bolesława Oleśnickiego, który zmarł bezpotomnie między majem 1320, a 23 kwietnia 1321 r. Konrad przejął wówczas rządy nad księstwem brata, co wywołało sprzeciw synów Henryka V Brzuchatego, do którego do 1294 r. należały Oleśnica i Namysłów.

Pierwszą żoną Konrada była Elżbieta (ok. 1311–1328) córka księcia wrocławskiego Henryka VI Dobrego, poślubiona w 1322 r. Drugą żoną i matką dwójki dzieci księcia (Konrada i Jadwigi) była Eufemia (ok. 1312 – ok. 1377), córka księcia bytomskiego Władysława, z którą Konrad ożenił się ok. 1330 r.

Bibliografia

• Konrad I oleśnicki (namysłowski), [w:] http://www.poczet.com/olesnicki.htm, [dostęp: 2016-12-30].