 Konrad Fiałkowski (2014) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy | |
| Uczelnia | |
Konrad Rafał Fiałkowski (ur. 29 grudnia 1939 w Lublinie, zm. 23 listopada 2020 w Wiedniu[1]) – polski naukowiec specjalizujący się w informatyce i cybernetyce oraz pisarz fantastyki naukowej, prof. zw. dr hab. nauk komputerowych.
Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Lublinie (wówczas noszące nazwę VI Liceum Ogólnokształcące TPD w Lublinie), a w roku 1957 został laureatem Olimpiady Fizycznej[2]. W 1962 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W 1964 otrzymał doktorat z zakresu maszyn matematycznych. Habilitował się w 1966. W czasie pracy w University of Pennsylvania (1968) prowadził badania nad algorytmami genetycznymi. W roku 1973 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1981 – profesora zwyczajnego.
W latach 1960–1962 był operatorem-programistą pierwszej polskiej maszyny cyfrowej w Zakładzie Aparatów Matematycznych PAN. Od 1962 pracował na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W latach 1973–1975 profesor Politechniki Warszawskiej (dyrektor Centralnego Ośrodka Informatyki), w latach 1975–1981 dyrektor Instytutu INTE[3] w Warszawie. Od 1997 profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1996–2007 profesor w Rensselaer Polytechnic Institute w Troy.
Członek senior Institute of Electrical and Electronics Engineers (od 1968). Specjalista od spraw komputerowych w organizacji UNESCO. Autor ponad 80 publikacji naukowych oraz książek z zakresu informatyki, m.in. Maszyna ZAM-2 (1963, pierwsza w języku polskim książka o maszynie cyfrowej).
Główne kierunki badań: modelowanie ewolucyjne, architektura maszyn przetwarzających informacje, antropologia systemowa, prace nad hipotezą dotyczącą powstawania mózgu ludzkiego jako efektu ubocznego stresu cieplnego[4]. Twórca koncepcji maszyny cyfrowej ANOPS do zastosowań biomedycznych. Opracował projekt konceptora – maszyny bez liczb i arytmetyki przetwarzającej koncepty.
Jako pisarz science fiction debiutował w 1956 na łamach tygodnika „Dookoła Świata”. Laureat drugiej nagrody w konkursie literackim czasopisma „Młody Technik” za opowiadanie Prawo wyboru (1962), które otrzymało również wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Fantastyki w Moskwie. Najczęściej publikował swoje opowiadania na łamach „Młodego Technika” oraz „Nurtu”.
Opowiadania Fiałkowskiego z lat 1956–1979 utrzymane były głównie w konwencji „cudownego wynalazku”. W późniejszej fazie twórczości następuje wyraźny przełom – nowsze utwory Fiałkowskiego poruszają tematykę poszukiwania prawdy i praw rządzących rzeczywistością, na przykład w podejmującej interpretację Nowego Testamentu powieści Adam, jeden z nas. Opowiadania Poprzez piąty wymiar, Szansa śmierci, Biohazard stały się podstawą widowisk i filmów telewizyjnych.
Utwory Fiałkowskiego były tłumaczone na język angielski, bułgarski, czeski, francuski, japoński, niemiecki, portugalski, rosyjski, rumuński, słowacki, szwedzki, węgierski, włoski.
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Informatycznego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
