Konflikt w Górskim Karabachu (2016)
Ilustracja
Zmiany terytorialne w wyniku wojny kwietniowej 2016
Czas

1–5 kwietnia 2016

Miejsce

Górski Karabach

Wynik

obie strony ogłosiły swoje zwycięstwo,
niewielkie zdobycze terytorialne Azerbejdżanu

Strony konfliktu
 Górski Karabach
 Armenia
 Azerbejdżan
Dowódcy
Bako Sahakian
(Prezydent Republiki Górskiego Karabachu, zwierzchnik sił zbrojnych)
Lewon Mnacakanian
(Minister Obrony Republiki Górskiego Karabachu)
Serż Sarkisjan
(Prezydent Armenii)
Sejran Ohanian
(Minister Obrony Armenii)
Jurij Chaczaturow
(Szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Armenii)
İlham Əliyev
(Prezydent Azerbejdżanu)
Zakir Həsənov
(Minister Obrony Azerbejdżanu)
Nəcməddin Sadıkov
(Szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Azerbejdżanu)
Hikmət Həsənov
(dowódca polowy)
Straty
Według źródeł armeńskich:
91 żołnierzy zabitych[1]
(w tym 11 poza walką)[2],
123 rannych[3],
9 cywilów zabitych,
6 rannych[4],
14 czołgów zniszczonych[5]
Według źródeł azerbejdżańskich:[6]
560 żołnierzy zabitych,
500 rannych,
33 czołgów i pojazdów bojowych,
25 dział i moździerzy zniszczonych
Według źródeł azerbejdżańskich:
94 żołnierzy zabitych,
2 zaginionych,
39 rannych[7],
6 cywilów zabitych,
26 rannych[8],
1 Mi-24 i 1 dron zniszczony[5][9],
1 czołg zniszczony[10]
Według źródeł armeńskich:[5][11]
500–1 500 żołnierzy zabitych,
2 000–2 700 rannych,
2 śmigłowce i 14 dronów zestrzelonych,
26 czołgów,
4 transportery opancerzone,
1 trał przeciwminowy
i 1 wyrzutnia rakiet zniszczona
brak współrzędnych
Chaczkar w miejscowości Berdzor upamiętniający Ormian zabitych w wojnie kwietniowej (stan na rok 2021)
Groby azerskich żołnierzy poległych w wojnie kwietniowej (stan na rok 2016)

Konflikt w Górskim Karabachu, wojna czterodniowa lub wojna kwietniowa – krótkotrwała konfrontacja militarna pomiędzy Republiką Górskiego Karabachu (wspieraną politycznie i militarnie przez Armenię) a Azerbejdżanem w dniach 1–5 kwietnia 2016 roku wzdłuż tak zwanej linii kontaktu ogniowego na granicy Górskiego Karabachu z Azerbejdżanem.

Do starć doszło w regionie będącym przedmiotem sporu pomiędzy de facto suwerenną Republiką Górskiego Karabachu a Azerbejdżanem. Region obejmuje dawny radziecki Nagorno-Karabachski Obwód Autonomiczny i otaczające go obszary, które zgodnie z konstytucją stanowią integralną część Republiki Górskiego Karabachu[12]. Według Azerbejdżanu siły azerbejdżańskie starały się zapobiec ciągłemu ostrzeliwaniu przez Ormian obszarów zamieszkanych przez ludność cywilną w Azerbejdżanie i dlatego zostały zmuszone do rozpoczęcia w tym celu operacji wojskowej[13]. Nie znaleziono jednak żadnych dowodów na prowadzenie takiego ostrzału przez Ormian. Starcia w kwietniu 2016 roku były najbardziej intensywnymi od czasu zawarcia porozumienia o zawieszeniu broni kończącego wojnę o Górski Karabach w 1994 roku[14].

Skala prowadzonych działań zbrojnych, liczba zaangażowanych w nie sił i sprzętu bojowego, takiego jak ciężka artyleria, w tym użycie amunicji kasetowej[15], czołgi, siły powietrzne i drony[16], a także wyraźne oświadczenia azerbejdżańskich urzędników wskazują na to, że wydarzenia z kwietnia 2016 roku nie były spontaniczną eskalacją, lecz starannie zaplanowaną i przygotowaną operacją wojskową, mającą na celu rozwiązanie konfliktu karabaskiego siłą, zamiast środkami pokojowymi[17].

5 kwietnia doszło do zawieszenia broni między zwierzchnikami sił zbrojnych Azerbejdżanu i Armenii w Moskwie. Władze Górskiego Karabachu również z zadowoleniem przyjęły zawarte porozumienie[18][19]. Po zawieszeni broni Azerbejdżan twierdził, że odzyskał 20 km² powierzchni Górskiego Karabachu[20], podczas gdy ormiańscy urzędnicy sugerowali utratę jedynie 8 km² terenu bez strategicznego znaczenia[21][22]. Międzynarodowa Grupa Kryzysowa poinformowała jednak, że Azerowie zajęli wzgórza, które mają strategiczne znaczenie[23].

Oficjalne Baku zgłosiło utratę 31 żołnierzy bez opublikowania ich nazwisk. Źródła ormiańskie podały znacznie wyższe szacunki strat azerskich, wahające się od 300 do 500 osób[24]. Ministerstwo Obrony Armenii zakomunikowało o 92 ofiarach wojskowych i cywilnych[25].

Departament Stanu Stanów Zjednoczonych oszacował, że w czasie kwietniowych walk w Karabachu zginęło w sumie 350 osób, wojskowych i cywilów[26]. Oficjalne źródła walczących stron uważają te szacunki za znacznie zawyżone lub zaniżone, w zależności od strony.

Przypisy

  1. 165 Armenian Servicemen Died in 2016. Asbarez, 12.01.2017. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  2. Karabakh War Casualty Update: Armenia puts April death toll at 92. ArmeniaNow.com, 14.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  3. 125 wounded soldiers undergo treatment in Armenia and Karabakh hospitals. NEWS.am, 15.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.). Artykuł mówi o 125 rannych, lecz dwóch z nich później zmarło.
  4. Serj Tankian calls on supporting families of killed Armenian soldiers. Armenpress, 9.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  5. a b c Azeri surgeon: Number of severely injured soldiers greatly tops the norm. PanARMENIAN Net, 15.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  6. Alparslan Öztürk: Azərbaycanın Müdafiə naziri: “Aprel döyüşlərində 560 erməni məhv edilib”. Report.az, 12.06.2020. [dostęp 2020-10-03]. (azer.).
  7. Siyahı: 93 hərbçi şəhid olub, 6 mülki şəxs dünyasını dəyişib (YENİLƏNİR). MeydanTV, 7.05.2017. [dostęp 2020-10-03]. (azer.).
  8. Baku says Armenia’s military dictatorship threats values that civilized world stands for. Azernews, 6.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  9. Greg Botelho, Gul Tuysuz: 18 Armenian, 12 Azerbaijani troops killed in fighting. CNN, 3.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  10. Минобороны Азербайджана назвало потери в боях. Hqquin.az, 5.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ros.).
  11. Министерство Обороны Азербайджана признало что скрывало данные о погибших в Нагорном Карабахе.(Сенсация). FMG NEWS «Международная Служба Новостей», 19.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ros.).
  12. Constitution of the Republic of Artsakh. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Górskiego Karabachu. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  13. Ramil Abbasov: Aprel döyüşləri – böyük zəfərin başlanğıcı. Ministerstwo Obrony Republiki Azerbejdżanu, 17.02.2018. [dostęp 2020-10-03]. (azer.).
  14. "Nagorno-Karabakh violence: Worst clashes in decades kill dozens. BBC, 3.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  15. HALO begins emergency clearance in Karabakh. Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej, 19.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  16. Joseph Trevithick: Israeli Company Allegedly Flew A Suicide Drone On A Real Combat Mission In Azerbaijan. The War Zone, 30.04.2018. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  17. Masis Mayilian: The Nagorno-Karabakh Cease-Fire at 25. The National Interest, 14.05.2019. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  18. President Serzh Sargsyan met with the Ambassadors of the OSCE member states. Oficjalna witryna prezydenta Republiki Armenii, 18.04.2018. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  19. The ceasefire regime is still being violated by the units of the Armenian Armed Forces. Ministerstwo Obrony Republiki Azerbejdżanu, 6.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  20. Silahlı Qüvvələrimiz tərəfindən 2000 hektardan artıq ərazi azad edilib. Ministerstwo Obrony Republiki Azerbejdżanu, 18.05.2016. [dostęp 2020-10-03]. (azer.).
  21. Karabakh lost 800 ha that played no strategic role: Armenia (video). PanARMENIAN Net, 17.05.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  22. Karabakh lost 800 ha of land that played no strategic role: Armenia. Horizon, 17.05.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  23. Nagorno-Karabakh’s Gathering War Clouds. Międzynarodowa Grupa Kryzysowa, 1.06.2017. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  24. Leaked Memo Claims Massive Azerbaijani Losses During April War. Asbarez, 17.04.2017. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  25. Տեղեկանք՝ ապրիլի 2-ից 5-ն ընկած ժամանակահատվածում կորուստների մասին. ՀՀ ՊՆ. Razm.info, 13.04.2016. [dostęp 2020-10-03]. (orm.).
  26. Background Briefing on the Nagorno-Karabakh Conflict. Departament Stanu Stanów Zjednoczonych, 16.05.2016. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się