Związek Niemiecki, konfederacja państw i wolnych miast niemieckich, istniejąca w latach 1815–1866

Konfederacja państw – związek państw oparty na umowie międzynarodowej w celu prowadzenia wspólnej polityki zagranicznej. Z reguły nie ma scentralizowanej władzy. Państwa tworzące konfederację pozostają suwerennymi podmiotami prawa międzynarodowego[1].

Państwa przystępują do konfederacji w celu zacieśnienia współpracy i obrony wspólnych interesów. Każde z państw godzi się na ograniczenie własnej suwerenności i przekazuje część własnych uprawnień wspólnej władzy konfederacji. Najczęściej są to kwestie bezpieczeństwa zewnętrznego i polityki zagranicznej. Podmioty wchodzące w skład konfederacji zachowują większość uprawnień dotyczących polityki wewnętrznej. Podmioty są w tym zakresie autonomiczne i nie mogą ingerować w swoje wewnętrzne stosunki[2].

Konfederacja bardzo często jest nietrwała i niestabilna. Rozpada się na odrębne państwa, lub współpraca ulega dalszemu zacieśnieniu i ewolucji ku federacji[2].

Przykłady

Mimo nazwy, taką konfederacją nie była Konfederacja Granady (1858–1863).

Przypisy

  1. W. Góralczyk, Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie.
  2. a b Rzegocki i Niechwiej 2007 ↓.
  3. Michał Wallner: Współczesny konfederalizm europejski. Portal Spraw Zagranicznych, 2007-08-29. [dostęp 2011-02-15]. (pol.).

Bibliografia

  • Arkady Rzegocki, Marek Niechwiej, Konfederacja, [w:] Michał Jaskólski (red.), Słownik historii doktryn politycznych, t. 3, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2007, s. 344-345.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Współczesny konfederalizm europejski

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się