Koncert fortepianowy z orkiestrą w Kirchner Cultural Centre w Buenos Aires . Solistka – Martha Argerich (2015)
Koncert solowy (wł. concertare – współzawodniczyć)[1] – forma muzyczna charakterystyczna dla epoki baroku , klasycyzmu , romantyzmu , muzyki XX wieku, a także późniejszej. Polega na tym, że jeden solista występuje z akompaniamentem orkiestry .
Utwór zazwyczaj złożony jest z trzech części w układzie szybka-wolna-szybka. Pod wpływem poematu symfonicznego powstał koncert jednoczęściowy (Ferenc Liszt )[1] . Niekiedy pojawiała się też forma czteroczęściowa, np. w II koncercie fortepianowym B-dur Johannesa Brahmsa .
Najwięksi twórcy:
Barok : Antonio Vivaldi , Giuseppe Tartini , Giovanni Battista Bononcini , Johann Sebastian Bach i in.
Klasycyzm : Joseph Haydn , Wolfgang Amadeus Mozart , Ludwig van Beethoven i in.
Romantyzm : Fryderyk Chopin , Ferenc Liszt, Felix Mendelssohn , Robert Schumann , Johannes Brahms, Piotr Czajkowski , Edvard Grieg i in.
Muzyka XX wieku: Maurice Ravel , Siergiej Rachmaninow , Sergiusz Prokofiew , Bela Bartok , Karol Szymanowski , Ernest Bloch , Witold Lutosławski [2] , Krzysztof Penderecki [3] , Wojciech Kilar i in.
W innym znaczeniu, koncert oznacza publiczną prezentację utworów muzycznych[4] [1] . Jeśli muzyk daje koncert solowy, mówimy o recitalu .
Przypisy
↑ a b c Mała encyklopedia muzyki , wyd. PWN, Warszawa 1970, s. 522–523
↑ Koncert fortepianowy. culture.pl. [dostęp 2023-08-06].
↑ Krzysztof Penderecki. nospr.org.pl. [dostęp 2023-08-06].
↑ koncert , [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-08-06] .