Kinmochi Saionji
西園寺 公望
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1849
Kioto

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1940
Shizuoka, prefektura Shizuoka

Premier Japonii
Okres

od 7 stycznia 1906
do 14 lipca 1908

Przynależność polityczna

Rikken Seiyūkai

Poprzednik

Tarō Katsura

Następca

Tarō Katsura

Okres

od 30 sierpnia 1911
do 21 grudnia 1912

Poprzednik

Tarō Katsura

Następca

Tarō Katsura

podpis
Odznaczenia
Order Chryzantemy (Japonia) Wielka Wstęga Kwiatów Paulowni Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Medal 25. Rocznicy Małżeństwa Cesarza Mutsuhito (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1894-1895 (Japonia) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito (Japonia) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Hirohito (Japonia) Medal Japońskiego Czerwonego Krzyża dla Członka Specjalnego Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Medżydów I klasy (Imperium Osmańskie) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Piusa IX Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania)
Nobuaki Makino i Kinmochi Saionji
(z prawej) w czasie konferencji paryskiej, 1919
Kyōto Hōsei Gakkō, przed 1935

Kinmochi Saionji (jap. 西園寺 公望 Saionji Kinmochi) (ur. 7 grudnia 1849 w Kioto, zm. 24 listopada 1940 w Shizuoce w prefekturze Shizuoka) – japoński polityk, przedstawiciel dworskiej arystokracji feudalnej (kuge), doradca (genrō) cesarza, o istotnych prerogatywach. W okresie jego życia Japonia przeobraziła się z biednego państwa feudalnego w mocarstwo militarne. Saionji był jedną z czołowych postaci tych przemian.

Życiorys

W latach 1871–1880 przebywał w Europie (głównie we Francji, m.in. studiował prawo na Sorbonie), zapoznając się z technologią, filozofią, systemami administracji. Zajmował także wysokie stanowiska w japońskich placówkach dyplomatycznych w Austro-Węgrzech, Niemczech i Belgii[1]. Dzięki temu posiadał wiedzę, która pozwalała mu na popieranie i aktywne działanie na rzecz przemian w Japonii pod kątem otwarcia na świat i przyjmowania zachodnich wzorców.

Był kilkakrotnie ministrem oświaty i ministrem spraw zagranicznych oraz dwukrotnie premierem w latach 1906–1908 i 1911–1912[2] z ramienia partii Rikken Seiyūkai (Konstytucyjne Stowarzyszenie Przyjaciół Polityki[3]), której był współtwórcą i przewodniczącym w latach 1903–1914.

W latach 1900–1903 był przewodniczącym[4] Sūmitsu-in[5], tajnej rady cesarza (wzorowanej częściowo na brytyjskiej Privy Council), która istniała w latach 1888–1947.

Od 1912 do końca życia pełnił funkcję genrō, doradcy cesarza, od 1924 jako jedyny.

W 1919 był przewodniczącym delegacji japońskiej na konferencji pokojowej w Paryżu. W rzeczywistości jednak przewodził jego zastępca, Nobuaki Makino. Z nieznanych przyczyn Saionji zszedł na drugi plan, tłumacząc się złym stanem zdrowia[6]. Mimo biernej postawy, po powrocie do kraju otrzymał w „uznaniu zasług” tytuł kōshaku[a].

W 1869 utworzył na terenach pałacu cesarskiego w Kioto prywatną instytucję naukową o nazwie Shijuku Ritsumeikan[7]. W 1900 były sekretarz i protegowany księcia Saionji, Kojurō Nakagawa utworzył w 1905 Kyōto Hōsei Gakkō[8] (Szkoła Prawa i Polityki w Kioto), która w 1913 przejęła nazwę Ritsumeikan. Była to szkoła wieczorowa dla pracujących[9]. W 1922 otrzymała status uniwersytetu, przyjmując nazwę Ritsumeikan University. Ze względu na prezentowaną wolność akademicką i otwarcie na świat, był on traktowany jako liberalna alternatywa państwowego Kyoto University[9].

Odznaczenia

Uwagi

  1. Kōshaku (książę) – tytuł honorowy bez związku z przynależnością do rodziny cesarskiej.

Przypisy

  1. Kinmochi Saionji na stronie National Diet Library, Japan (jap.) [dostęp 2014-01-16]
  2. Kinmochi Saionji na stronie Kantei (jap.) [dostęp 2014-01-16]
  3. Ewa Pałasz-Rutkowska, Katarzyna Starecka, Japonia, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 68, ISBN 83-88542-84-2, OCLC 749335839.
  4. Saionji na stronie weblio.jp (jap.) [dostęp 2014-01-16]
  5. Kinmochi Saionji w Gale Encyclopedia of Biography (ang.) [dostęp 2014-01-16]
  6. Paris Peace Conference (ang.) [dostęp 2014-01-16]
  7. Prywatna szkoła Ritsumeikan (jap.) [dostęp 2014-01-16]
  8. Ritsumeikan Academy (ang.) [dostęp 2014-01-16]
  9. a b Ritsumeikan University, University description (ang.) [dostęp 2014-01-16]

Bibliografia

  • Ewa Pałasz-Rutkowska, Katarzyna Starecka: Japonia. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-84-2.
  • Jonathan Clements: Prince Saionji Kinmochi: Japan. United Kingdom: Haus Publishing Limited, 2009. ISBN 978-1-905791-68-2.
  • Ritsumeikan Academy - Ritsumeikan Asia Pacific University. [dostęp 2014-01-14]. (ang.).
  • Gale Encyclopedia of Biography: Kinmochi Saionji. [dostęp 2014-01-14]. (ang.).
  • National Diet Library: Paris Peace Conference. 2006-2010. [dostęp 2014-01-14]. (ang.).
  • kotobank.jp: Saionji Kinmochi. [dostęp 2014-01-14]. (jap.).
  • Kindai-nihonjin no shōzō, Kokuritsu Kokkai Toshokan (Biblioteka Parlamentu): Saionji Kinmochi. [dostęp 2014-01-14]. (jap.).
  • Shushō Kantei (Urząd Premiera): Meiji-jidai no sōri (Premierzy ery Meiji). [dostęp 2014-01-14]. (jap.).
  • Kokuritsu Kōbunshokan (Archiwum Państwowe): Meiji Saishō Retsuden (seria biografii premierów ery Meiji). [dostęp 2014-01-14]. (jap.).
  • Ritsumeikan University: Ritsumeikan History. [dostęp 2014-01-14]. (ang.).
  • eastchance.com: Ritsumeikan University. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się