Miejsce spotkań kiezu w Berlinie-Marzahn, 1990

Kiez (dawniej Kietz – wym. „Kiiic“) – niewielki, zwarty obszar miejski zamieszkały przez zasiedziałą od pokoleń ludność, niestanowiący jednak formalnej jednostki administracyjnej. Określenie to jest używane w miastach północno-wschodnich Niemiec, zwłaszcza w Berlinie. Pierwotnie tą nazwą określano średniowieczne osiedla ludzi usługujących u dworu, przeważnie pochodzenia słowiańskiego.

Często były to osiedla rybackie, położone niedaleko rzeki, jak np. Berlin-Köpenick. Pojęciu „Kietz“ przypisuje się słowiańskie pochodzenie od „chyża“ (chata, dom). Były położone na obrzeżu obszaru miejskiego w postaci krótkiej ulicówki.

Długo po zaniku mieszkańców słowiańskich wiele takich osiedli zachowało swoją odrębność nawet w XIX i XX wieku. W Lubuszy została wchłonięta przez miasto w roku 1810, w Berlinie-Köpenick w roku 1897 a w Neustadt-Glewe dopiero w roku 1935. Później określenie „Kiez” zaczęto stosować do zaniedbanych obszarów miejskich.

W Hamburgu tą nazwą określa się dzielnicę rozrywki St. Pauli i ulicę domów publicznych Reeperbahn, podobnie w Hanowerze dzielnicę czerwonych latarni.

W Berlinie rozumie się pod tą nazwą niewielkie, zasiedziałe jednostki sąsiedzkie, z własnymi sklepikami, żyjące własnym życiem.

Życie mieszkańców kiezów opisywał grafik Heinrich Zille. Jego rysunki pozostają dokumentem minionej epoki.

Obecnie istnieniu kiezów zagrażają imigranci, którzy w poszukiwaniu tanich mieszkań wynajmują lokale w zaniedbanych domach, ale nie biorą udziału w życiu społecznym środowiska. Jednak część berlińskich kiezów buduje swoją tożsamość właśnie na wielokulturowości i imigranckiej egzotyce - czego najlepszym przykładem jest kultowy Kreuzberg. Również deweloperzy wykupują kamienice i po gruntownej modernizacji wynajmują je zamożnym klientom, co najbardziej widoczne jest obecnie w innej legendarnej dzielnicy Berlina - Prenzlauer Berg.

Bibliografia

  • Jan Piskorski: Die brandenburgischen Kietze – Eine Institution slawischen Ursprungs oder ein Produkt askanischer Herrschaft? (Brandenburskie kieze – instytucja pochodzenia słowiańskiego czy skutek panowania askańskiego?) w: Zentrum und Peripherie in der Germania Slavica: Beiträge zu Ehren von Winfried Schich, hrsg. von Doris Bulach, Stuttgart 2008, S. 181–202.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się