Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Po śmierci swojego ojca w 1472 r. został hrabią Maine, Guise, Mortain i Gien. W 1480 r. zmarł jego stryj, René I Andegaweński, po którym Karol odziedziczył księstwo Andegawenii i hrabstwo Prowansji i Forcalquier. Karol używał również tytułu księcia Kalabrii dla podkreślenia swoich pretensji do tronu Neapolu, które odziedziczył po stryju.
21 stycznia 1474 r. poślubił Joannę (1458 – 25 stycznia 1480), córkę Fryderyka II lotaryńskiego, księcia Vaudemont, i Jolanty, księżnej Bar, córki René I Andegaweńskiego. Karol i Joanna nie mieli dzieci.
Po bezpotomnej śmierci Karola w 1481 r. wszystkie jego ziemie odziedziczył król FrancjiLudwik XI Walezjusz. Królowie Francji przejęli również pretensje Andegawenów do tronu Neapolu i Sycylii, które podniósł syn Ludwika, Karol VIII Walezjusz, udając się w 1494 r. na wyprawę do Italii.