| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Karol Gawalewicz (ur. 19 lutego 1849 w Leżajsku, zm. 29 czerwca 1939 w Przemyślu) – powstaniec styczniowy.
Urodził się 19 lutego 1849 w Leżajsku[1]. Jako chłopiec pracował w zakładzie krawieckim w Rozwadowie[1]. Po wybuchu powstania styczniowego w 1863 zebrał 30 ochotników i wraz z nimi przekroczył granicę Królestwa Polskiego, po czym dołączył do obozu Antoniego Jeziorańskiego pod Kobyłką[1]. W czasie walki z Rosjanami został ranny (otrzymał cięcie szablą w policzek i dźgnięcie lancą w udo)[1]. Przez długi czas leczył się (w tym czasie powstanie upadło)[1].
W II Rzeczypospolitej mianowany na stopień podporucznika weterana[1].
Zamieszkiwał przy ul. Rogozińskiego 30 w Przemyślu[1]. Od około 1936 był obłożnie chory[1]. Zmarł 29 czerwca 1939 w Przemyślu[1][2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.