Papież Innocenty III w ciągu 18 lat swojego pontyfikatu (1198–1216) mianował prawdopodobnie 30 nowych kardynałów[1]:

Nominacje 19 grudnia 1198

  1. Ugolino Conti di Segni, krewny papieża, kapelan papieski – kardynał diakon S. Eustachio, następnie kardynał prezbiter S. Marco (27 maja 1206), kardynał biskup Ostia e Velletri (czerwiec 1206); od 19 marca 1227 papież Grzegorz IX, zm. 22 sierpnia 1241
  2. Gerard – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał prezbiter S. Marcello (17 kwietnia 1199), zm. 1199

Nominacje 3 czerwca 1200

  1. Guy de Poré OCist, opat Citeaux i generał zakonu cystersów – kardynał biskup Palestriny, następnie kardynał i arcybiskup Reims (6 lipca 1204), zm. 30 lipca 1206
  2. Benedykt – kardynał diakon S. Maria in Domnica, następnie kardynał prezbiter S. Susanna (23 grudnia 1200), kardynał biskup Porto e S. Rufina (13 kwietnia 1213), zm. 1216
  3. Leone Brancaleone CanReg, kapelan papieski – kardynał diakon S. Lucia in Septisolio, następnie kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme (9 marca 1202), zm. 25 sierpnia 1224
  4. Mateusz – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 8 sierpnia 1205
  5. Giovanni Conti di Segni, krewny papieża – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (23 grudnia 1200), zm. w czerwcu 1213

Nominacje 18 grudnia 1204

  1. Niccolò de Romanis, kapelan papieski – kardynał biskup Tusculum, zm. 1218
  2. Guido Pierleone, kanonik kapituły w Piacenzie – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał biskup Palestriny (1221), zm. 25 kwietnia 1228
  3. Pietro Sasso, kapelan papieski – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał prezbiter S. Pudenziana (27 maja 1206), zm. 1218
  4. Roger – kardynał diakon S. Maria in Domnica, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (26 marca 1205), zm. 1212
  5. Giovanni da Ferentino, kapelan i notariusz papieski, subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (19 maja 1212), zm. w grudniu 1215
  6. Guala Bicchieri, kanonik kapituły w Vercelli – kardynał diakon S. Maria in Portico, następnie kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino (2 kwietnia 1211), zm. 31 maja 1227

Nominacje 27 maja 1206

  1. Stephen Langton, kanonik kapituł w Paryżu i Yorku – kardynał prezbiter S. Crisogono, następnie kardynał i arcybiskup Canterbury (17 czerwca 1207), zm. 9 lipca 1228
  2. Uberto da Pirovano, subdiakon apostolski, kanonik w Monza – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał i arcybiskup Mediolanu (11 kwietnia 1207), zm. 2 kwietnia 1211
  3. Ottaviano Conti di Segni, krewny papieża, kamerling św. Kościoła Rzymskiego, kapelan papieski, kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco, zm. 29 stycznia 1234
  4. Gregorio Gualgano – kardynał diakon S. Teodoro, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (5 marca 1216) zm. 21 lipca 1224
  5. Giovanni Colonna, kapelan papieski – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiano, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (17 grudnia 1216), zm. 28 stycznia 1245

Nominacja 22 września 1207

  1. Pelagio Galvani OSB[2] – kardynał diakon S. Lucia in Septisolio, następnie kardynał prezbiter S. Cecilia (2 kwietnia 1211), kardynał biskup Albano (13 kwietnia 1213), zm. 30 stycznia 1230

Nominacja 2 kwietnia 1211

  1. Gerardo Sessa OCist, biskup elekt Novary – kardynał i biskup elekt Albano, od 4 maja 1211 także arcybiskup elekt Mediolanu, zm. 16 grudnia 1211

Nominacje 19 maja 1212

  1. Robert Corson, kanonik kapituły w Paryżu – kardynał prezbiter S. Stefano in Monte Celio, zm. 6 lutego 1219
  2. Angelo, kapelan papieski i subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Adriano, zm. 29 listopada 1215
  3. Pietro Collivaccino, notariusz papieski i subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Aquiro, następnie kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (9 kwietnia 1216), kardynał biskup Sabiny (25 marca 1217), zm. 21 września 1220
  4. Bertrannus – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro, następnie kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo (17 grudnia 1216), zm. 1222

Nominacja 13 kwietnia 1213

  1. Stefano di Ceccano OCist, kamerling św. Kościoła Rzymskiego, kanonik kapituły w Yorku – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli, zm. 23 listopada 1227

Nominacje 5 marca 1216

  1. Gregorio Crescenzi – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 1227
  2. Rainiero da Viterbo – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin, zm. 27 maja 1250
  3. Romano Bonaventura – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał diakon S. Angelo in Pescheria i biskup elekt Porto e S. Rufina (1231), kardynał biskup Porto e S. Rufina (1235), zm. 20 lutego 1243
  4. Stefano Conti, krewny papieża, kanonik kapituł w Bayeaux i Paryżu – kardynał diakon S. Adriano, kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (23 września 1228), zm. 8 grudnia 1254
  5. Tommaso da Capua, arcybiskup elekt Neapolu, notariusz papieski, subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Sabina (9 kwietnia 1216), zm. 18 sierpnia 1239

Anzelm z Neapolu

Wiadomo, że na początku 1201 roku Innocenty III zamierzał wynieść do godności kardynała prezbitera Ss. Nereo ed Achilleo arcybiskupa Anzelma z Neapolu (1191–1214). W rejestrze Innocentego III zachował się nawet jego dokument nominacyjny. Wydaje się jednak, że promocja ta ostatecznie nie doszła do skutku, gdyż Anzelm w późniejszych latach nigdy nie używał tytułu kardynalskiego, i nie był też nigdy tytułowany jako kardynał.

Przypisy

  1. ↑ Daty konsystorzy na podstawie: Maleczek, s. 289-290.
  2. ↑ Data nominacji Pelagio Galvaniego nie jest ustalona ze stuprocentową pewnością. Za pierwszy dokument, w którym występuje on jako kardynał, uważana jest bulla Religiosam vitam eligentibus dla opata premonstrateńskiego Hermana z klasztoru św. Marii w Seyn, którą A. Potthast, bazując na przedruku tej bulli w osiemnastowiecznej Historia Treverorum, umieścił pod datą 4 maja 1206 roku (Regesta..., s. 237 nr 2767). Werner Maleczek wykazał jednak, że z pewnością nie może ona pochodzić z 1206 roku, gdyż widnieją na niej podpisy kardynałów, o których wiadomo, że w owym czasie przebywali na zagranicznych misjach legackich. W związku z tym uznał, że należy ją datować na rok 1207. Jednakże zgodnie z przedrukiem z oryginału zamieszczonym w: H. Bayer, L. Eltester, A. Goerz, Urkundenbuch zur Geschichte der Mittelrheinischen Territorien, tom 2, Koblencja 1865, s. 272-274, dokument ten został wystawiony dopiero 4 maja 1208 roku (jedenastego roku pontyfikatu Innocentego III). Tym samym, pierwszym bezspornym dokumentem, w którym występuje kardynał Pelagio, jest dopiero bulla Innocentego III z 2 października 1207 roku (por. Maleczek, s. 386 nr 185). Mając na uwadze, że w owym czasie promocji kardynalskich dokonywano zazwyczaj w soboty tygodni kwartalnych (zob. Maleczek, s. 289), prawdopodobne jest, że Pelagio został mianowany właśnie w sobotę 22 września 1207.

Bibliografia

  • Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 125 i nast.
  • August Potthast, Regesta pontificum Romanorum inde ab a. post Christum natum 1198 ad a. 1304, vol. I, Berlin 1874
  • Elfriede Kartusch, Das Kardinalskollegium in der Zeit von 1181-1227, Wiedeń 1948
  • Eduard Winkelmann, Beiträge zur Geschichte Kaiser Friedrichs II. 6. Zu den Regesten der Päpste Honorius III., Gregor IX., Cölestin IV. und Innocenz IV., w: FDG 10, 1870, s. 247-271
Promocje kardynalskie
Do XI wieku
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się