Kanał Liwia Łuża
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Długość

1 km

Początek
Akwen

Liwia Łuża

Koniec
Akwen

Morze Bałtyckie

współrzędne

54°06′05″N 15°05′57″E/54,101389 15,099167

Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „koniec”
Multimedia w Wikimedia Commons

Kanał Liwia Łuża (też Liwskie Ujście[1]) – kanał wodny na Wybrzeżu Trzebiatowskim, w gminie Rewal, w woj. zachodniopomorskim o długości ok. 1 km, który łączy jezioro Liwia Łuża z Morzem Bałtyckim.

Przy północnych silnych wiatrach, w czasie sztormów, poprzez Kanał Liwia Łuża spiętrzone wody wlewają się do jeziora, powodując zjawisko cofki, sięgającej do Kanału Lądkowskiego. Odpływ wody z Liwiej Łuży do morza następuje przy wysokich stanach wody w jeziorze[2].

Obszar wokół Kanału Liwia Łuża charakteryzuje się specyficzną zmiennością krajobrazu, pozostającego pod wpływem zachodzących współcześnie procesów geomorfologiczno-hydrologicznych. Procesy te są związane z okresową wymianą wód pomiędzy jeziorem a morzem. Działalność przyrody skutkuje:

  • przepływem wody w obie strony,
  • tworzeniem się stożka delty wstecznej usypywanej na obszarze rezerwatu przy wyjściu kanału z jeziora,
  • przemieszczaniem się lub zasypywaniem wejścia kanału do morza i usypywaniem okresowych, nietrwałych stożków napływowych w strefie plaży[2].
Kanał przed Bałtykiem

Na kanale wybudowano "wrota samoczynne", które w czasie trwania cofki uniemożliwiają napływ wód morskich w głąb kanału[2].

Na obszarze morza w promieniu 0,5 km od ujścia kanału ustanowiono stały obwód ochronny, gdzie poławianie ryb i innych organizmów morskich jest zabronione[3].

Kanał stanowi granicę między obrębami geodezyjnymi "Niechorze" i "Pogorzelica"[4][5][6].

Nazwa kanału była wzmiankowana w 1270 r. jako Nifloza i z czasem uległa zgermanizowaniu do Liebelose[7]. W 1949 roku zmieniono ciekowi niemiecką nazwę Liebelose na Liwskie Ujście i nadano status ujścia wody[8]. Nazwa Liwskie Ujście funkcjonowała w literaturze w latach 60. XX wieku[9]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych określiła nazwę Kanał Liwia Łuża i ustaliła ciek wodny jako kanał[10].

Przypisy

  1. ↑ nazwa widnieje w Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych
  2. ↑ a b c Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal. UG Rewal, 2005-02-23, s. 11, 47.
  3. ↑ Zarządzenie Nr 2 Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie z dnia 27 czerwca 2011 r. zmieniające (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2011 r. Nr 77, poz. 1453)
  4. ↑ Mapa ewidencyjna. [w:] System Informacji Przestrzennej Miasto i Gmina Płoty [on-line]. Geo-System Sp. z o.o.. [dostęp 2012-05-12].
  5. ↑ Mapa adresowa gminy Rewal
  6. ↑ Kanał Liwka - Niechorze. [dostęp 2015-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  7. ↑ Duma, Jerzy: Elementy obce w hydronimii Pomorza Szczecińskiego (nazwy "staroeuropejskie") w: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Linguistica 27, 1993, s. [67]
  8. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)
  9. ↑ Władysław Nowotniak: Gryfice i okolica – Wycieczki po mieście i okolicy. Warszawa: Wydawnictwo "Sport i Turystyka", 1962, s. 37.
  10. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 141, ISBN 83-239-9607-5.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się