Zbiór przypadkowych dat, brak źródeł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Kalendarium przedstawia dzieje Wiednia ułożone chronologicznie od momentu założenia miasta aż po czasy współczesne.
Przekrój historii miasta
osada celtycka założona przez Bojów w V wieku p.n.e.
15 p.n.e. – zajęcie przez Rzymian obszarów po Dunaj i założenie obozu X Legionu o nazwie Castrum Vindobona
1683 – oblężenie przez Turków; odsiecz dla Wiednia z udziałem króla Polski Jana III Sobieskiego
od 1683 – Turcy w ucieczce spod stolicy Austrii pozostawili w obozie olbrzymie bogactwa w postaci zwierząt, wyposażenia i dóbr materialnych (złoto, srebro, kamienie szlachetne)[1], lecz przede wszystkim kawy; odtąd w mieście zaczęły powstawać kawiarnie, stając się ulubionym miejscem spędzania czasu
przełom XVI i XVIII wieku – odbudowa i rozbudowa miasta, powstanie Schönbrunnu i Belwederu[1]
1711-1740 – panowanie Karola VI - powstanie Zimowej Szkoły Jazdy i kościoła Karola Boromeusza[1]
1848 – Wiosna Ludów – miasto pokryte barykadami – rodzina cesarska ucieka ze stolicy; po kilku miesiącach rewolucję tłumią wojska rządowe[1]
1848–1916 – panowanie Franciszka Józefa I – okres rozkwitu miasta i jego gruntownej przebudowy: w 2. połowie XIX wieku zburzono mury miejskie oraz wybudowano Ring – reprezentacyjną arterię obiegającą Stare Miasto[1]
1873 – kryzys gospodarczy, czasowe wstrzymanie budowy reprezentacyjnych obiektów i początek rozwoju antysemityzmu[1]
1902 – Franciszek Trześniewski otwiera jedną z najpopularniejszych wiedeńskich restauracji
1919-1934 – rządy socjaldemokratów w mieście (Rotes Wien), budowa osiedli mieszkaniowych, m.in. Karl-Marx-Hof
1927 – zamieszki pod Pałacem Sprawiedliwości, śmierć 89 osób[1]
1933-1934 – delegalizacja partii komunistycznej, nazistowskiej i socjaldemokratycznej, walki uliczne i zabójstwo kanclerza Engelberta Dollfußa[1]
1938 – włączenie do Niemiec i utrata statusu miasta stołecznego, Noc kryształowa[1]
1944 – początek alianckich bombardowań strategicznych miasta, które przyniosły śmierć 9 tys. osób i zniszczenie (całkowite lub częściowe) opery, Belwederu, Burgtheater, ratusza, parlamentu, Schönbrunnu i uniwersytetu[1]
1945 – zajęcie miasta przez Armię Czerwoną, zniszczenie przez radziecką artylerię katedry, rabunek mieszkańców i gwałty na kobietach. Podział miasta na 5 sektorów okupacyjnych (Innere Stadt strefą wspólną). Powołanie rządu tymczasowego[1]
