ResponseEve, a responsive template by SiGa

Ka-25
	Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Ułan Udejski Zakład Lotniczy
Konstruktor	Kamow
Typ	śmigłowiec pokładowy
Konstrukcja	całkowicie metalowa, podwozie czteropodporowe – stałe
Załoga	3 – 4
	Historia
Data oblotu	26 kwietnia 1961
Lata produkcji	1964 – 1975
	Dane techniczne
Napęd	2 silniki turbinowe Głuszenkow GTD-3F,późniejsze wersje Głuszenkow GTD-3BM lub TW-3-117
Moc	900 KM (662 kW) (GTD-3F); 990 KM (728 kW) (GTD-3BM) (każdy)
	Wymiary
Średnica wirnika	15,74 m
Długość kadłuba	9,83 m
Wysokość	5,73 m
	Masa
Własna	4 760 kg
Startowa	7 300 kg (normalna); 12 600 kg (maksymalna)
	Osiągi
Prędkość maks.	220 km/h
Pułap praktyczny	3500 m
Zasięg	650 km
Długotrwałość lotu	4,5 h
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	tylko w wersji Ka-25PL; 2 torpedy samonaprowadzające typu E45-7A lub B-1DC; 700 kg bomb głębinowych
	Liczba miejsc
	12 (wersja Ka-25K)
	Wyposażenie dodatkowe
	patrz tekst
	Użytkownicy
	ZSRR/Rosja, Bułgaria, Indie, Syria, Ukraina, Wietnam, Jugosławia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ka-25 (ros. Ка-25) (w oznaczeniu NATO Hormone) – radziecki morski śmigłowiec pokładowy, zaprojektowany w 1961 roku w biurze konstrukcyjnym Nikołaja Kamowa.

Historia

W 1958 roku w biurze konstrukcyjnym Kamowa rozpoczęto prace nad śmigłowcem pokładowym dla marynarki wojennej. W 1961 roku opracowano i w dniu 26 kwietnia 1961 oblatano nowy śmigłowiec oznaczony jako Ka-25. Śmigłowiec wprowadzono do produkcji seryjnej w 1964 roku w zakładach w Ułan Ude wersję Ka-25PL, pozostałe wersje rozpoczęto produkować w 1967 roku.

Produkowane wersje

Śmigłowiec był budowany w wersjach o identycznej konstrukcji lecz innym wyposażeniu:

Ka-25PŁ (Ка-25ПЛ) – śmigłowiec pokładowy do wykrywania i zwalczania okrętów nawodnych i podwodnych, była to wersja uzbrojona (PŁ – protiwołodocznyj)

Śmigłowiec Ka-25PŁ wyposażony był w umieszczony pod przednią częścią kadłuba radar typu Iniciatywa-2K, zasobnik z bojami akustycznymi RGB, magnetometrAPM-60 Orsza i sonar typu WGS-2 Oka-2. Miał też podkadłubową komorę bombową, w której mógł przenosić 700 kg bomb głębinowych konwencjonalnych, jak również z głowicami nuklearnymi. Zamiennie mógł być wyposażony w dwie torpedy samonaprowadzające E45-7A lub AT-1M i T-67 Striż.

Ka-25C (Ка-25Ц) – śmigłowiec pokładowy do wykrywania i śledzenia celów morskich (C – celeukazatiel)

Śmigłowiec Ka-25C wyposażony był w specjalistyczne urządzenia do wykrywania okrętów nawodnych (radar o dużym zasięgu), a także aparaturę Uspiech służącą do przekazania obrazu z radaru do okrętów nosicieli pocisków przeciwokrętowych w celu naprowadzania pocisków na cel, przez co znacznie zwiększył się skuteczny zasięg rakiet^[1]. Wyróżniał się dużą bulwiastą osłoną radaru i składanym podwoziem dla ułatwienia pracy radaru^[1]. Nie posiadał uzbrojenia

Ka-25PS – śmigłowiec poszukiwawczo-ratunkowy, także pasażerski (PS – poiskowo-spasatielnyj)

Śmigłowce Ka-25PS były wyposażone w sprzęt do odnajdowania rozbitków oraz podnoszenia ich z powierzchni morza

Ka-25BT – śmigłowiec do holowania trału

Śmigłowiec Ka-25BT był wyposażony w trał do likwidacji min morskich

Ka-25K – śmigłowiec latający dźwig, prototyp

Łącznie wyprodukowano w latach 1964 – 1975 ok. 460 śmigłowców Ka-25 wszystkich odmian.

Zastosowanie

Śmigłowiec Ka-25 znajdował się na wyposażeniu lotnictwa morskiego ZSRR (Rosji), Bułgarii, Indii, Syrii, Ukrainy, Wietnamu, Jugosławii. W ZSRR był wykorzystywany jako śmigłowiec pokładowy na krążownikach rakietowych projektu 1134 i jego wersji, śmigłowcowcach typu „Moskwa” oraz krążownikach lotniczych typu „Kijew”.

Opis techniczny

Śmigłowiec Ka-25 jest zbudowany w układzie dwuwirnikowym, z trzema łopatami w każdym wirniku, o przeciwbieżnych obrotach, typowym dla konstrukcji Nikołaja Kamowa. Podwozie stałe, czteropodporowe. Napęd śmigłowca stanowiły dwa silniki turbinowe. Pod kadłubem montowane były w zależności od wersji urządzenia do wykrywania okrętów oraz komora bombowa.

Przypisy

↑ ^a ^b Władimir Asanin. Rakiety otieczestwiennego fłota. Czast 4. Udar iz-pod wody. „Tiechnika i Woorużenije”. 6/2009, s. 44-45, czerwiec 2009. (ros.).

Bibliografia

Piotr Butowski: Lotnictwo wojskowe Rosji. Warszawa: Lampart, 1995, s. 61-65, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. T. 2. ISBN 83-86776-14-5. OCLC 164856416.

[two09-1] Władimir Asanin. Rakiety otieczestwiennego fłota. Czast 4. Udar iz-pod wody. „Tiechnika i Woorużenije”. 6/2009, s. 44-45, czerwiec 2009. (ros.).

[1]

Samoloty myśliwskie	Jak-15 Jak-17 Jak-23 Jak-25 Jak-27 Jak-28 Ła-9 Ła-11 Ła-15 MiG-9 MiG-15 MiG-17 MiG-19 MiG-21 MiG-23 MiG-25 MiG-29 MiG-31 MiG-35 Su-9 Su-11 Su-15 Su-17/20/22 Su-27 Su-30 Su-33 Su-34 Su-35 Su-57 Tu-128
Samoloty bombowe	Ił-28 M-4 Su-24 Tu-4 Tu-12 Tu-14 Tu-16 Tu-22 Tu-22M Tu-95 Tu-142 Tu-160
Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia	A-50 A-100 An-30 An-71 Be-6 Be-10 Be-12 Be-42 Ił-20 Ił-38 Ił-80 Jak-12 Ka-31 Tu-126 Tu-142 Tu-214R
Samoloty szturmowe	Jak-38 MiG-27 Su-7 Su-17/20/22 Su-25 Su-34 Su-39
Samoloty szkolno-treningowe	Jak-11 Jak-18 Jak-52 Jak-130 MiG-AT
Samoloty transportowe i szybowce desantowe	An-2 An-8 An-12 An-22 An-26 An-34 An-72 An-124 An-140 An-225 C-25 Jak-14 Ił-14 Ił-76 Ił-112
Śmigłowce	Jak-24 Mi-1 Mi-2 Mi-4 Mi-6 Mi-8 Mi-10 Mi-14 Mi-24 Mi-26 Mi-28 Mi-38 Ka-25 Ka-27 Ka-50 Ka-52 Ka-60 Ka-62
Prototypy i konstrukcje doświadczalne	A-57 I-250 Ił-20 Ił-22 Ił-24 Ił-32 Ił-40 Ił-54 Ił-102 Jak-25 Jak-29 Jak-30 (1948) Jak-36 Jak-43 Jak-44 Jak-60 Jak-100 Jak-140 Jak-141 Jak-201 Ka-8 Ka-20 Ka-22 Ka-40 Ka-60 Ła-150 Ła-152 Ła-156 Ła-160 Ła-168 Ła-176 Ła-250 M-50 M-55 Mi-18 Mi-30 Mi-46 E-8 MiG 1-44 MiG-41 MiG-110 PAK DA P-42 S-70 Skat Su-9 Su-10 Su-11 Su-17 (R) Su-35BM Su-37 Su-47 Su-75 Tu-80 Tu-98 Tu-135 Tu-138 Tu-148 Tu-156 T-4 W-7 W-50 W-80 W-100 rozwój radzieckich myśliwców odrzutowych

ResponseEve, a responsive template by SiGa

Historia

Produkowane wersje

Zastosowanie

Opis techniczny

Przypisy

Bibliografia

Witaj

Źródło

Odsyłacze

Podziel się