.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 1986 |
| Narodowość | |
| Funkcja |
specjalista misji |
| Łączny czas misji kosmicznych |
6 dni 56 minut i 4 sekundy |
| Misje | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Judith Arlene Resnik (ur. 5 kwietnia 1949 w Akron, zm. 28 stycznia 1986 nad Półwyspem florydzkim) – amerykańska astronautka, doktor inżynier, uczestniczka dwóch misji kosmicznych programu Space Shuttle. Poniosła śmierć na pokładzie wahadłowca Challenger, który rozpadł się 73 sekundy po starcie z Przylądka Canaveral.
Urodziła się w rodzinie amerykańskich Żydów, emigrantów z Ukrainy. Po ukończeniu w 1966 szkoły średniej (Firestone High School) w Akron, wstąpiła na Uniwersytet Carnegie Mellon, na którym w 1970 uzyskała dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów podjęła pracę w oddziale firmy RCA, zlokalizowanym w Moorestown w stanie New Jersey, skąd w 1971 przeniesiono ją do filii w Springfield w Wirginii. Podczas pracy w RCA zajmowała stanowisko inżyniera projektowego. Zaprojektowała m.in. układ scalony zastosowany następnie w systemach laserowej kontroli radarowej. Uczestniczyła również w pracach nad systemami telemetrycznymi dla rakiet badawczych NASA. Była autorką źródłowego artykułu dotyczącego zasad projektowania układów scalonych specjalnego przeznaczenia. Od 1974 do 1977 była bioinżynierem-członkiem zespołu naukowego Laboratorium Neurofizjologii (Laboratory of Neurophysiology) w Bethesda, placówki Narodowych Instytutów Zdrowia. W tym okresie prowadziła badania z zakresu fizjologii widzenia. Ponadto w 1977 doktoryzowała się w dziedzinie elektrotechniki na University of Maryland, College Park. Do momentu przystąpienia w 1978 do grupy astronautów NASA pracowała na stanowisku starszego inżyniera w wydziale modernizacji produktu w filii Xerox Corporation, mającej siedzibę w kalifornijskiej miejscowości El Segundo.
Do wstąpienia w szeregi NASA nakłoniła ją aktorka Nichelle Nichols, prowadząca rekrutację dla agencji. W styczniu 1978 została zakwalifikowana do grupy astronautów NASA. Po rocznym szkoleniu i uzyskaniu pozytywnej oceny medycznej, w sierpniu 1979 otrzymała status specjalisty misji. Następnie pracowała w Centrum Lotów Kosmicznych im. Lyndona B. Johnsona nad szeregiem projektów związanych z modernizacją wahadłowców, zajmowała się m.in. oprogramowaniem, systemem zdalnego manipulatora pokładowego oraz technikami treningowymi.
Swoją pierwszą wyprawę w kosmos odbyła w ramach dziewiczego lotu wahadłowca Discovery. Misja, oznaczona jako STS-41-D, trwała 144 godziny 56 minut i 4 sekundy. Została zrealizowana w dniach 30 sierpnia – 5 września 1984. Resnik uczestniczyła w niej w charakterze specjalisty. Była operatorem zdalnego manipulatora, za pomocą którego zostały usunięte z powierzchni promu kryształy lodu, mogące stanowić zagrożenie podczas powrotnego lotu na Ziemię.
Drugą wyprawą, do której została przydzielona, była misja STS-51-L wahadłowca Challenger, zaplanowana na 1986. Ponownie powierzono jej stanowisko specjalistki misji. 28 stycznia 1986 – 73 sekundy po starcie z Przylądka Canaveral – znajdujący się w fazie wznoszenia wahadłowiec rozpadł się na pułapie 14,6 km. Wraz z Resnik w katastrofie śmierć poniosło sześcioro pozostałych członków załogi: Francis Scobee, Michael Smith, Ronald McNair, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis oraz Christa McAuliffe.
Była pierwszą kobietą pochodzenia żydowskiego oraz drugą osobą tej nacji (po Borysie Wołynowie), która znalazła się w kosmosie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
